2-2-5-عوامل و علل شايعه‌پراكنى

«علل گسترش شايعه را بايد در جو عمومى گروه‌هاى اجتماعى و يا در نيازهاى شخصى افراد تشكيل‌دهنده گروه جستجو كرد.» [1]شايعه اغلب در ميان گروه‌هاى متجانس كه احساسات مشتركى دارند اعم از ملت يا شهر يا ارتش گسترش مى‌يابد.جنگ به علت وجود هيجانات مشترك شديد ميان كسانى كه با آن ارتباط دارند از قبيل اميد به پيروزى،ترس از شكست، سرخوردگى ناشى از جدايى عزيزانشان و خصومت نسبت به دشمن و...

موجب گسترش شايعه مى‌شود.شايعه‌اى كه اين هيجانات را بيان مى‌نمايد به سادگى هم شنيده مى‌شود و هم نقل مى‌گردد.

يكى از علل مهم گسترش شايعه،فقدان اطلاعات در مورد موضوعات مهم است.مردم خواهان اطلاعات در مورد موضوعاتى هستند كه بيش از همه آنها را نگران مى‌كند.هرقدر نگرانى آنها بيشتر باشد،اطلاعات بيشترى را طلب مى‌كنند.در اين وضعيت،شايعه به راحتى گسترش مى‌يابد.چون مردم دنبال اطلاعات هستند و هر چيزى را كه به عنوان خبر پخش مى‌شود مى‌پذيرند.از سوى ديگر،اطلاعات واقعى كه جلو شايعه دروغين را بگيرد در اختيار ندارند.

نارضايتى،سرخوردگى،ملال و بيكارى موجب گسترش شايعه در اجتماعات كوچك مى‌شود.

يكى ديگر از علل گسترش شايعه،انتظارات مردم است.انسان‌ها مشتاق خبرهايى نظير اخبار عمليات،شنيدن پيروزى،پايان جنگ و...هستند.

اگر كسى واقعيات را به آنها نگويد آنها اخبار نيمه‌واقعى را بر هيچ ترجيح