نام کتاب : فرهنگ موضوعى جهاد در آيينه آيات و روايات نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 96
او باشند، بىاجازه او جايى نمىروند. كسانى كه از تو اجازه مىگيرند، براستى به خدا و پيامرش ايمان آوردهاند. در اين صورت، هر گاه براى بعضى كارهاى مهم خود از تو اجازه بخواهند، به هر يك از آنان كه مىخواهى (و صلاح مىبينى) اجازه ده، و برايشان از خدا آمرزش بخواه كه خداوند آمرزنده و مهربان است. لَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ. (توبه/ 44) كسانى كه به خدا و روز بازپسين ايمان دارند، در جهاد با مال و جانشان از تو [عذر و] اجازه نمىخواهند و خدا به [حال] تقواپيشگان داناست. 7/ 14. شيوه برخورد با جهادگريزان 99. قبول توبه و بازگشت واقعى جهادگريزان وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحاً وَآخَرَ سَيِّئاً عَسَى اللّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ. (توبه/ 102) و ديگرانى هستند كه به گناهان خود اعتراف كرده و كار شايسته را با [كارى] ديگر كه بد است در آميختهاند. اميد است خدا توبه آنان را بپذيرد، كه خدا آمرزنده مهربان است. وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَن لَامَلْجَأَ مِنَ اللّهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا إِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ. (توبه/ 118) و [نيز] بر آن سه تن كه بر جاى مانده بودند، [و قبول توبه آنان به تعويق افتاد] تا آنجا كه زمين با همه فراخىاش بر آنان تنگ گرديد، و از خود به تنگ آمدند و دانستند كه پناهى از خدا جز به سوى او نيست. پس [خدا] به آنان [توفيق] توبه داد، تا توبه كنند. بى ترديد خدا همان توبهپذير مهربان است. ثُمَّ يَتُوبُ اللّهُ مِن بَعْدِ ذلِكَ عَلَى مَن يَشَاءُ وَاللّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ. (توبه/ 27) سپس خدا بعد از اين (واقعه) توبه هركس را بخواهد مىپذيرد و خدا آمرزنده مهربان است. 100. فراخوانى جهادگريزان به اطاعت از فرمان جهاد طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَيْراً لَهُمْ. (محمد/ 21)
نام کتاب : فرهنگ موضوعى جهاد در آيينه آيات و روايات نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 96