و سرانجام،برادر على منتظرى در اين باره مى‌نويسد:

اما در مورد مختصات و ويژگى‌هاى نمايش‌هاى ملهم از جنگ تحميلى نيز بر اين اعتقادم كه اصولاً تا خواست ما از اين نوع نمايش‌ها روشن نباشد، پرداختن به آن كار مشكلى است.براى مثال،در زمان جنگ توقع شما از يك نمايش در هر حال اين است كه در تقويت جبهۀ داخلى بكوشد،در حالى كه پس از پايان جنگ ممكن است طرح پاره‌اى از تلخى‌ها نيز بلااشكال باشد.

پس در اين زمينه هم معتقدم اولاً،زمان نقش تعيين كننده‌اى دارد و ثانياً، هيچ لزومى ندارد كه براى بازتاب واقعى ايثار و حماسۀ مقاومت با افكت (صداگذارى) چند شليك گلوله،توپ و خمپاره و يا چند اسلحۀ ساختگى با يك فضاى مصنوعى به استقبال و طرح دفاع مقدس برويم. [1]