از آثار وحدت مردمى، پيروزى در صحنههاى نبرد دفاع مقدّس بود. به تجربه مشاهده شد كه هرچه حمايتهاى مردمى از جبههها بيشتر، همگرايى جبهه و پشت جبهه نزديكتر، همكارى نيروهاى مسلح در صحنۀ نبرد قوىتر، و حضور داوطلبانه مردم در جبههها در كنار ساير رزمندگان گستردهتر بود، پيروزى نيز جدّىتر و چشمگيرتر بود و اگر خداى ناخواسته در جايى اندكى از همدلىها و صميميتها كم مىشد، آسيبپذيرى نيز زيادتر مىشد. ما بخشى از مقاومت هشتساله را در مقابل انواع سلاحهاى پيشرفته و طراحىهاى پيچيدۀ متخصصان جهانى و جاسوسان بينالمللى و كمكهاى كشورهاى مختلف منطقه، مديون وحدت و همكارى نيروهاى مسلح بوديم. حضرت امام (ره) ، حضور ملت در دفاع مقدّس را از اركان پيروزى برمىشمارد:
. . . و ملت مجاهد متعهد كه در طول انقلاب و جنگ تحميلى از كمكهاى شايان به جبههها و پشت جبههها دريغ نكرده است و يكى از اركان پيروزى، حضور ملّت در همۀ صحنهها خصوصاً صحنۀ جنگ است و الحق اين ملت نمونه در پيشگاه خداوند تعالى ارزش عظيم دارد و اميد و توقع است كه براى حفظ اسلام و كشور اسلامى خود بر حجم كمكها افزوده شود كه بحمداللّه مىشود. [1]
هم ايشان با توجه به نقش وحدت در كسب پيروزىهاى درخشان در دفاع مقدّس، نيروهاى مسلح را به وحدت و هماهنگى سفارش مىنمود:
بكوشيد تا همۀ قشرهاى سلحشور از ارتشى و سپاهى و بسيجى و ژاندارمرى و كميتهاى و شهربانى و عشاير همه در همه ذوب شويد و تو و من را از ميان برداريد و چون يد واحده و قدرت واحده بر دشمن بتازيد و مقصد همه دفاع از