حضور فعّال در طراحى و فرماندهى عمليات‌ها، تلاش مستمر در رفع مشكلات رزمى و پشتيبانى جبهه‌ها، مقابله با سياست‌هاى خائنانه بنى‌صدر در ادارۀ جنگ، بازديد و سركشى از جبهه‌هاى غرب و جنوب و ارتباط مستقيم و تنگاتنگ با رزمندگان خطوط مقدم، تبيين ابعاد سياسى جنگ تحميلى و رساندن پيام اين حماسه مقدس از راه سخنرانى در مجامع بين‌المللى و مصاحبه با رسانه‌هاى جهانى، تقويت مشاركت مردم در جنگ از راه ايراد خطبه در نماز جمعه و سخنرانى و. . . جلوه هايى از نقش رهبر معظم انقلاب در حماسۀ دفاع مقدس است كه تا حد امكان به مواردى از آن‌ها مى‌پردازيم. اساس اين اطلاعات خاطرات مقام معظم رهبرى در بارۀ جبهه و جنگ است.

1. موقعيت جبهه‌ها

اهداف امپرياليستى استكبار جهانى و اهداف جاه‌طلبانۀ رژيم حاكم بر عراق موجب شد تا نيروهاى عراقى هجوم گستردۀ خود را از زمين، دريا و هوا به طور رسمى و همه جانبه در 31 شهريور 1359 به ايران اسلامى آغاز كنند؛ هجومى كه فروپاشى انقلاب اسلامى و سيادت عراق بر خليج فارس را دنبال مى‌كرد. رهبر معظّم انقلاب موقعيت جبهۀ ما را در ابتداى جنگ اين گونه بيان مى‌كند:

آن وقت‌ها وضع جبهه بسيار بد بود. ما نه نيروى انسانى و نه تجهيزات داشتيم و دشمن هم 60-70 كيلومتر داخل خاك آمده بود. دشمن تا اهواز حدود 17-18 كيلومتر بيشتر فاصله نداشت. از اين جهت روحيه نظامى‌ها و كلّاً مردم هم يك روحيه گرفته‌اى بود، نمى‌گويم روحيه باخته، امّا به هر حال گرفته و غمگين بود، ولى به تدريج وضع فرق كرد. يك مقدارى نيروها بهتر و