4.درس‌آموزى كربلا

كربلا آموزگار پاكبازى،سربازى و سرفرازى،و معلّم عشق و معرفت، شيدايى و شعور،مقاومت و صبورى و رضا است.

درس‌هاى كربلا تنها به كربلا محدود نمى‌شود كه پس از كربلا نيز درس‌هاى بزرگى است كه آموزگار آن‌ها اسيرانى استوار و مقاومند.همۀ اين درس‌ها براى هميشۀ انسان‌ها سازنده و آموزنده‌اند.امام خمينى(ره)بارها به اين درس‌ها اشاره داشت و پيروزى جبهه‌ها را محصول درس‌آموزى از كربلا مى‌دانست:

سيّدالشّهدا و اصحاب او و اهل‌بيت او آموختند تكليف را،فداكارى در ميدان، تبليغ در خارج ميدان،همان مقدارى كه فداكارى حضرت،ارزش پيش خداى تبارك و تعالى دارد و در پيشبرد نهضت حسين سلام‌اللّه عليه كمك كرده است،خطبه‌هاى حضرت سجّاد(ع) و حضرت زينب(س) هم به همان مقدار يا قريب آن مقدار تأثير داشته است.آن‌ها به ما فهماندند كه در مقابل جائر،در مقابل حكومت جور نبايد زن‌ها بترسند و نبايد مردها بترسند.در مقابل يزيد،حضرت زينب سلام‌اللّه عليها ايستاد و آن را همچو تحقير كرد كه بنى‌اميّه در عمرشان همچون تحقيرى نشنيده بودند و صحبت‌هايى كه در بين راه و در كوفه و در شام و اين‌ها كردند و منبرى كه حضرت سجّاد سلام‌اللّه عليه رفت و واضح كرد به اين كه قضيه،قضيۀ مقابلۀ غيرحق با حق نيست، يعنى ما را بد معرّفى كرده‌اند،سيّدالشهدا را مى‌خواستند معرّفى كنند كه يك آدمى است كه در مقابل حكومت وقت،خليفۀ رسول‌اللّه ايستاده است.

حضرت سجّاد(ع) اين مطلب را در حضور جمع فاش كرد و حضرت زينب(س) هم.تكليف ماها را حضرت سيّدالشّهدا معلوم كرده است.در ميدان جنگ از