2.ثمردهى تحمّل مصائب

شكيبايى و صبورى در سختى‌ها،شيرينى فلاح و صلاح و رستگارى را در پى دارد؛چنان كه در عاشوراى حسينى و پس از آن در كوفه و شام،شكست و رسوايى باطل،پيروزى حق و الگوبخشى به فريادگران و قيام‌كنندگان را درپى داشت.امام خمينى(ره)براى سرمشق گرفتن امّت اسلامى به‌ويژه رزمندگان بارها به اين ويژگى اشاره مى‌كرد.ايشان در يكى از سخنرانى‌هاى خود با اشاره به جبهه‌ها و پيروزى‌ها به اين موضوع مى‌پردازد:

ما در عين حالى كه جوان‌هاى بسيار لايق خودمان را،مردان كاردان خودمان را از دست داديم،لكن آن چيزى كه به دست آورديم ارزشش بيش‌تر از اين معانى است؛آنى است كه سيّدالشّهدا سلام‌اللّه عليه زن و فرزند خودش را فداى او كرده،آنى است كه رسول‌اللّه(ص) زندگانى خودش را در راه او صرف كرد و ائمۀ معصومين در راه او آن‌همه رنج ديدند.

...در مقابل ارزش‌هاى اسلامى ما هم مصيبت‌ها را تحمّل كنيم و در مقابل همۀ مصيبت‌ها بايستيم،براى اين كه آن ارزش انسانى را به دست بياوريم [و] اسلام را كه در رأس همۀ ارزش‌ها است در كشور خودمان و ساير كشورها پياده كنيم،و شما مى‌دانيد كه امروز در جبهه‌ها چه پيروزى‌هاى چشمگيرى به وسيلۀ همين جوان‌هاى عزيز رزمندۀ ما به دست آمده است كه قدرت‌هاى بزرگ الآن در فكر اين هستند كه براى شكست خوردن،تقريباً شكست آخر صدام فكرى بكنند. [1]

و همزمان با عمليات كربلاى 5 و دهۀ فجر فرمود:

قلم و بيان من عاجز است كه مقاومت عظيم و گستردۀ ميليون‌ها مسلمان