گويش‌هاى كشور نيز در آن‌ها ديده مى‌شد مانند«ياشاسين حزب‌الله (زنده‌باد حزب‌الله)».گاه چاشنى طنز در اين نوشته‌ها بارز بود مانند:«كربلا! كى بريده؟»و«تا كربلا راهى نيست،اگر بجنبيد!»؛

هفت- بسيارى از تابلونوشته‌ها،نقش لباس‌ها،عنوان نامه‌ها و حتّى وصيّت‌نامه‌ها نيز هست.اين يگانگى شعارها،وحدت حالات و باورها و «توحيد كلمۀ»رزمندگان را نشان مى‌دهد.

در جمع‌بندى كلّى،هيچ موضوعى به اندازۀ كربلا و عاشورا محور و موضوع تابلونوشته‌هاى جبهه نبود.اين پيوند درونى و روحى رزمندگان با اباعبداللّه و فرهنگ عاشورا،جان‌مايۀ جبهه‌ها،برانگيزاننده،حركت‌بخش و عامل بسيارى از پيروزى‌هاى جبهه‌نشينان محسوب مى‌شد.اگر همۀ مظاهر و نمادهاى ديگر جبهه را بر اين ويژگى بيفزاييم،روشن خواهد شد كه جبهه با عاشورا نفس مى‌كشيد،مى‌باليد،مى‌شكفت،به بار مى‌نشست و زندگى مى‌كرد.براى روشن شدن ميزان پيوند جبهه با فرهنگ عاشورا،تابلونوشته‌ها را از چشم‌اندازهاى گوناگون بررسى مى‌كنيم:

1-2-2.احاديث و روايات حسينى

عبارات مشهورى چون هل من ناصرٍ ينصرنى،انّ الحسين مصباح الهدىٰ و سفينة النّجاة،انّى لا أرى الموت الاّ سعادة،انّى أحامى أبداً عن دينى (بخشى از رجز حضرت ابوالفضل العبّاس)، حبّ حسين جنّتى و أميرى حسينٌ و نعم الامير (رجز عمرو بن جناده انصارى نوجوان رشيد كربلا)، الموت أولى من ركوب العار (بخشى از رجز حضرت اباعبداللّه) و جملۀ مشهور انّى سلمٌ لمن سالمكم و حربٌ لمن حاربكم (بخشى از زيارت عاشورا) از مشهورترين عباراتى بودند كه نقش تابلوها قرار مى‌گرفتند.