شعر شاعرانى شاخص چون عليرضا قزوه،قادر طهماسبى (فريد)،محمّدرضا آغاسى،محمّدحسين جعفريان،على معلّم،عبدالجبّار كاكايى،حسين اسرافيلى،پرويز بيگى و...مورد استفادۀ نوحه‌سرايان قرار گرفته است.

3.رجزها و شعارها

رجز شيوۀ معرّفى رزم‌آوران در ميدان جنگ و نوعى عمليات روانى بود كه رزم‌آوران عليه سپاه مقابل مى‌آفريدند.شعار نيز نوعى اعلام مواضع و فريادى براى نشان دادن جهت‌گيرى و آرمان‌ها و باورها است.

رجزها و شعارهاى به جاى مانده از عصر پيامبر و غزوات و سراياى آن بزرگوار و به‌ويژه شعارها و رجزهاى عاشورا،بيانگر انديشه،آرمان و راهى است كه رزمندگان،برگزيده و در راه آن جانفشانى مى‌كردند.به‌كار بردن شعار اللّٰه أعلىٰ و أجلّ در مقابل شعار أُعلُ هبل در جنگ احد،رويارويى دو انديشۀ توحيدگرايانه و بت‌پرستانه را نشان مى‌دهد.

شعارهاى مشهور اِنّى لاٰ أَرى الموْتَ إِلاّٰ سَعٰادَةً وَ الْحَيٰاةَ مَعَ الظّٰالِمينَ الاّٰ بَرَمٰا از اباعبداللّه و الموتُ أَحلىٰ مِنَ العَسَل كه قاسم بن الحسن در پاسخ به اباعبداللّه مطرح كرد،گواه مكتب و فرهنگى است كه در كربلا جريان دارد.

رجزها و شعارهاى فراوانى از هشت‌سال دفاع مقدّس به جاى مانده است كه عمدۀ آن‌ها منظوم،آهنگين،كوبنده و حماسى است.در اين شعارها و رجزها ويژگى‌هايى چند مى‌توان يافت:

يك- كوتاه،حماسى و همراه با ضرب‌آهنگى هيجانى هستند؛

دو- تقريباً همۀ آن‌ها برساختۀ ذهن و ذوق خود رزمندگان است.به‌ندرت