برادران ما در جبهه‌ها مى‌گفتند به ملت ايران سلام برسانيد و بگوييد كه ما براى حفظ مرزهاى كشور و مرزهاى انقلاب تا آخرين قطرۀ خونمان ايستاده‌ايم. برادرى كه سنين جوانى را هم پشت‌سر گذاشته بود، امّا مانند جوانان مقاومت مى‌كرد و آمادۀ جانبازى بود، مى‌گفت به امام امت سلام برسانيد و بگوييد كه از ناحيۀ ما نگران نباشند. ما تنها در فكر مقابله و مبارزه با متجاوزان به كشور و به انقلابمان هستيم. [1]

2-1. استقامت رزمندگان و فرماندهان در نبرد

فرماندهان در سخنان و خاطرات خود در بارۀ دفاع مقدّس به پايدارى و مقاومت رزمندگان در مقاطع و عمليّات‌هاى مختلف اشاره كرده‌اند و آن را از جمله علل پيروزى برشمرده‌اند. سردار محسن رضايى در بارۀ استقامت رزمندگان در عمليّات خيبر مى‌گويد:

در جزاير چه گذشت؟ مقاومت! ما بيست كيلومتر عقبۀ آبى داشتيم و پس از آن كه به جزاير مى‌رسيديم، بايد بيست كيلومتر ديگر در خاكى مى‌رفتيم تا به خط مقدم مى‌رسيديم؛ در حالى كه دشمن با عقبه‌اش سه كيلومتر فاصله داشت و تنها از يك كانال پنجاه مترى عبور مى‌كرد كه روى آن چندين پل زده بود. دشمن تمامى امكاناتش را به‌كار گرفت، توپولف آورد، ايلوشين را براى اولين‌بار در جنگ آورد. هر فروندش يك كيلومتر تمام را بمب فرو ريخت. يك ميليون و پانصدهزار گلوله در اين جزيره ريختند، دشمن همۀ تلاشش را انجام داد تا با پاتك‌هايش جزاير را از ما بگيرد، امّا رزمندگان ما ماندند، ايستادند و مقاومت كردند. [2]