مسؤوليت دفاع گريزان باشند و از تلاش خستگى‌ناپذير دست بردارند. از آن‌جا كه وعده‌هاى الهى تخلف‌ناپذيرند، خداوند متعال نيز اين توكّل و اعتماد را بى‌پاسخ نگذاشت و رزمندگان را سرپرستى و كفايت نمود و از امداد و نصرت خويش برخوردار ساخت.

حضرت امام (ره) به صراحت، توكّل به خداوند متعال و اعتماد به رحمت او را از رموز پيروزى رزمندگان برمى‌شمرد [1]و مى‌فرمود:

ملّت ما با اتكاى به خدا دارد در جبهه جنگ مى‌كند. ملّت ما اتكاى به خدا دارد. [2]

ما به يارى خدا و با همّت و ارادۀ پولادين مردم در برابر همۀ مشكلات خواهيم ايستاد، و همان‌گونه كه به بركت ايمان و توكّل مردم و رزمندگان به پيروزى‌هاى بزرگ و معجزه‌آسايى رسيده‌ايم و هر روزِ ما، روز موفقيت و امتحان جديدى بوده است، بعد از اين نيز به راه خود ادامه مى‌دهيم. [3]

حضرت امام (ره) همچنين توجه و عنايت خداوند متعال به رزمندگان اسلام را ثمرۀ تكيّۀ رزمندگان به خداوند مى‌دانست [4]و با رد درخواست يارى از ديگران مى‌فرمود:

ما كه اتكائمان به خداست از كى تأييد بخواهيم؟ ما كه اتكائمان به مبدأ غنى مطلق است از كى خواستار جهات مادى بشويم؟ ما كه با تكبير اين جبهه‌ها را