مى‌نگريسته‌اند. در پايان اين مبحث به تعدادى از اين نوشته‌هاى ملكوتى‌كه با قلم‌هايى از نور به رشتۀ تحرير در آمده‌اند، اشاره مى‌كنيم:

خداوندا! تو را سپاس مى‌گويم كه به من فطرتى پاك عنايت كردى‌كه تابع حق باشم و غير از تو را نپرستم و همان‌طور كه بر ما قرار داده‌اى، زير بار ظلم نرويم و هرگز ظلم نكنيم و در جنگى كه شروع‌كننده‌اش نبوديم، تنها به خاطر دفاع از اسلام، ننگ و ذلّت تسليم در مقابل ظلم و كفر را نپذيريم. [1]

چند سطرى به عنوان وصيّت‌نامه مى‌نويسم تا توانسته باشم گوشه‌اى از عشقم به راهم و آگاهى خود نسبت به كارم را بر كاغذ بياورم، تا چنانچه سعادت قرار گرفتن در خط سرخ آل محمد (ص) و على (ع) را پيدا نمودم و توفيق حاصل شد كه قطرات خون ناقابلم بر زمين ريخته شود و مرا پاك نمايد، مهر تأييد باشد بر اعتقادم كه اين‌جا با آگاهى كامل از چنين روزى، اعتقاد راسخ به اين كه دفاع ما دفاع از اسلام و قرآن در مقابل كفر است و سستى در اين مسأله عواقب اسفبار دارد. [2]

يك سرباز ايرانى بايستى تا آخرين قطرۀ خون از مرز و بوم خود دفاع كند و تا آخرين قطرۀ خون با دشمنان دين اسلام بجنگد تا به پيروزى نهايى برسد. [3]

اين جنگ، جنگ بين اسلام و جهان كفر مى‌باشد و ما بايد كوشش كنيم كه هرچه بهتر به نفع اسلام تمام گردد. [4]

اين نبرد بر سر قدرت و يا ثروت نيست، بلكه اين جنگ، جنگ حق عليه باطل