مقدمه تاريخ زندگانى پيامبر راستين الهى، حضرت محمد (ص)، چنان دلنشين و درسآموز است كه بيش خواندن آن اندك است و اندك شنيدن آن بيش. آن نور خداوندى در سايه مجاهدت پيوسته و اراده خستگىناپذير خويش، بند بردگى و خوارى را از پاى جامعه جاهلى گشود و افقهاى روشن دين را بر همه جهانيان نمودار ساخت. رايت جهاد را برافراشت و تا طنين انداز شدن نداى توحيد و پىريزى بنيان عدالت و باز كردن درهاى خير و سعادت بر روى همگان ايستادگى فرمود و پاى فشرد. در جهاد فى سبيلالله رنج فراوان برد و گزند فراوان ديد، ولى لحظهاى از پاى ننشست و تزلزل و سستى به ساحت اراده آهنينش راه نيافت. در روزهاى آغازين بعثت جز چند تن يار و ياور نداشت و حتى بزرگان قبيله خودش- قريش- با وى مخالف و معارض بودند. اما آن روز كه چشم از جهان فانى فرو مىبست، بيرق اسلام در همه جاى عربستان برافراشته بود و نداى توحيد دزجاى جاى آن سرزمين شرك آلود و شقاوت زده به گوش مىرسيد! و اين نبود، مگر در سايه صبر، استقامت، مجاهدت، رشادت و شجاعت حضرت ختمى مرتبت. درود خداوند بر او و بر خاندان پاكش باد. زندگانى سراسر مجاهده و مبارزه آن حضرت زمينه گستردهاى را بويژه براى مطالعه نظاميان فراهم آورده است و در سالهاى اخير، محققان و فرماندهان برجستهآن را از