نام کتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج2) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 428
در اين فراغت او را به جلالش- كه همان تسبيح است- و بهجمالش- كههمان تحميد است- ياد كند و نيز به ياد نقص و نياز خود به پروردگارش باشد كه همان طلب مغفرت است. طلب مغفرت درباره پيامبر- كه آمرزيده است- به معناى درخواست ادامه مغفرت است كه كمال شكرگزارى او به پروردگارش مىباشد. جمله «انّه كان تواباً» علت دستور به استغفار را بيان مىكند كه در عين حال از تشويق و تأكيد نيز خالى نيست. 1 اذا جاء نصر اللّه ... فسبّح بحمد ربّك واستغفره انّه كان تواباً 1. الميزان 20/ 377. 9. لزوم تسبيح و ستايش پروردگار و آمرزشخواهى از او، پس از برخوردارى از نصرت الهى و پيروزى بر دشمن: با الغاى خصوصيت از آيات اين سوره، از آن استفاده مىشود كه پس از برخوردارى از نصرت الهى و پيروزى بر دشمن، بايد به شكرانه اين نصرت و پيروزى خداى متعال را تسبيح و ستايش كرد و از او آمرزش خواست. اذا جاء نصر اللّه ... فسبّح بحمد ربّك واستغفره انّه كان تواباً اسلام: بشارت گرايش به 5 پيروزى: عوامل 4؛ آثار 6؛ شكرانه 9 حضرت محمد (ص): وعده پيروزى به 1؛ بشارت به 5؛ استغفار 7، 8 خداوند: وعدههاى 1؛ يارى 2؛ آثار نصرتهاى 4؛ بشارتهاى 5؛ اوامر 7، 8؛ تسبيح 7، 9؛ آمرزش خواهى از 9 مسلمانان: آثار پيروزى 6 فتح مكه: وعده 1؛ اهميت 3؛ آثار 6، 7، 8 نصرت الهى: 1، 2، 4، 7، 8، 9
نام کتاب : جهاد در آيينه قرآن(ج2) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 428