اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى - جمعی از نویسندگان

نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 89

براى كارزار با آنان هر آنچه مى‌توانيد از نيرو و اسبان بسته مهيّا كنيد تا بدين وسيله دشمنان خدا و دشمن خود را بترسانيد.
كلمه اعداد (اعدوا) به معناى تهيّه كردن چيزى است تا انسان با آن به هدف ديگرى كه دارد برسد، كه اگر از قبل آن را تهيه نديده باشد، به مطلوب خود نمى‌رسيد، مانند فراهم‌كردن هيزم و كبريت براى تهيه آتش.
اينكه فرمود: «وَاعِدُّوالَهُمْ مَااسْتَطَعْتُمْ» امر عامى است به همه مؤمنان، در قبال كافران بقدر توانايى‌اشان از تداركات جنگى كه به آن احتياج پيدا خواهند كرد و به مقدار آنچه كه كافران بالفعل دارند و آنچه توانايى تهيه آن را دارند تهيه كنند، جنگ و اختلافاتى كه منجر به جنگهاى خسارت‌زا مى‌شود امرى است كه جامعه بشرى ناچار از آن است و خواه ناخواه پيش مى‌آيد. اگر اين امر قهرى نبود، انسان در خلقتش به قوايى كه جز در مواقع دفاع به كار نمى‌رود (از قبيل غضب و شدت و نيروى فكرى)، مجهز نمى‌شد. پس تجهيز به اين قوا خود دليل بر اين است كه وقوع جنگ امرى است اجتناب ناپذير، از اين رو به حكم فطرت، بر جامعه اسلامى واجب است كه هميشه تا آنجا كه مى‌تواند و به مقدارى كه احتمال مى‌دهد دشمنش مجهّز باشد، جامعه صالحش را مجهز كند. «1» عَسْكر عسكر به فتح اول و سكون دوم كه جمع آن عساكر مى‌باشد از نظر لغت به معناى:
لشكر، گروه، تاريكى شب، ارتش و سپاه و بسيار از هر چيز آمده است. در اصل لشگر بوده سپس معرّب گشته و بدين صورت درآمده است. فعل رباعى مجرد آن «عَسْكَرَ» بر وزن فعلل و مُعسكر به معناى «لشگرگاه» و «اردوگاه» به كار رفته است.» در اصطلاح نظامى، تنها لشگر است.
امير مؤمنان على (ع) در پاسخ كسى كه پس از جنگ جمل گفت: چه خوب بود، برادرم زنده بود و مى‌ديد كه خداوند تو را چطور بر دشمنانت پيروز كرده است، فرمود:

نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 89

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست