نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 79
جنگ خندق يا احزاب: «حم لا يَنْصَرُون» يعنى دشمنان پيروز نمىشوند. جنگ طائف: «يا رضوان» و جنگ تبوك: «يا احَدْ، يا صَمَدْ» «1» اى خداى يگانه و بى نياز. در فتح مكّه: «نَحْنُ عِبادُاللَّهِ حَقّاً حَقّاً» يعنى ما بندگان بحق خدا هستيم. شَهيد شهيد در لغت يعنى حاضر و گواه، امين در شهادت، كسى كه از او چيزى پوشيده نيست و كشته در راه خدا. «2» در اصطلاح، به مسلمانى كه بنا به دستور پيامبر (ص) يا امام (ع) يا نايب امام، در جنگ شركت كرده و در مسير جنگ يا در معركه كارزار كشته شده ونيز به مسلمانى كه در زمان غيبت امام (ع) در جهاد دفاعى شركت كرده و كشته شده، شهيد مىگويند. «3» لفظ شهيد درمنابع دينى گاهى در مورد افراد ديگرىنيز (غيراز شهيد درجنگ) به كار رفته است كه مراد از آن، معناى مجازى است و به معناى مشابهت در ثواب و اجر مىباشد، مانند كسانى كه در راه طلب علم يا تبليغ دين از دنيا بروند. «4» شهيد در روز قيامت شفاعت مىكند. پيامبر گرامى اسلام در اين باره فرمود: «ثَلاثَةٌ يَشْفَعُونَ الَىاللَّهِ يَوْمِ الْقِيامَةِ فَيُشَفِّعَهُمْ: الْانْبِياءُ ثُّمَ الْعُلَماءُ ثُّمَ الشُّهَداءُ» «5» شفاعت سه گروه در روز قيامت پذيرفته مىشود: پيامبران، سپس عالمان و سپس شهيدان. حضرت على عليه السلام به يارانش درجنگ صفين فرمود: «انَّ اكْرَمَ الْمَوْتِ الْقَتْل، وَالَّذى نَفْسُ ابْنِ ابى طالِبٍ بِيَدِهِ لَأَلْفُ ضَرْبَةٍ بِاْلسَّيْفِ اهْوَنُ عَلَىَّ مِنْ مَيْتَةٍ عَلىَ الْفِراشِ فى غَيْرِ طاعَةِ اللَّهِ» «6»
نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 79