نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 72
پيامبران و امامان و پيشوايان عادل مىگردد و نيز سبب مىشود كه آنها نتوانند بر دشمنان اسلام پيروز شوند و دشمن را به خاطر مخالفت با دعوت به توحيد پروردگار و اجراى عدالت و ترك ستمگرى و از ميان بردن فساد كيفر دهند. امير مؤمنان (ع) فرمود: «الْفِرارُ مِنَ الزَّحْفِ مِنَ الْكَبائِر» «1» فرار از جنگ از گناهان بزرگ است. در صورتى كه مسلمانان نصف كافران يا بيشتر از نصف كافران باشند، زحف واجب و فرار، از زحف حرام است، مگر در دو مورد: 1- كسى كه براى موقعيت جنگى بهترى در ميدان جا به جايى انجام مىدهد، مثل رفتن به جاى وسيعتر، رفتن در نزديى آب، رفتن به جايى كه پشت به خورشيد باشد، تخليه قسمتى از ميدان براى تسلط بر موضعى سوق الجيشى در قسمت ديگررفتن براى آماده كردن مجدد سلاح و 2- كسى كه مىرود تا افرادى را جهت كمك در جنگ بياورد. «2» سَبْق وَ رِمايَه سَبْق مصدر «سَبَقَ» يا «سابَقَ» در لغت به معنى در گذشتن از كسى، جلو افتادن از كسى و پيشى گرفتن مىباشد. رمايه مشتق از «رمى» به معناى مطلق تيراندازى است. «3» در اصطلاح فقه، سبق و رمايه به عقد مسابقه، اسب سوارى و تيراندازى به منظور آمادگى براى پيكار و جهاد با دشمنان اسلام گفته مىشود. چنين مسابقهاى ازنظراسلام جايز است و همچنين در حديث نبوى (ص) آمده است:
نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 72