نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 33
حكم تَتَرُّسْ حكم شرعى تترس اين است كه تا حد ممكن از كشتن مسلمانانى كه سپر كافران شدهاند، پرهيز شود اگر مسلمانان در جنگ ناچار به كشتن آنان شوند، جايز است و قصاص و ديه ندارد. «1» در روايت حفص بن غياث از امام صادق (ع) چنين آمده است: «عَنْ مَدينَةٍ مِنْ مَدائِنِ الْحَرْبِ هَلْ يَجُوزُ انْ يُرْسَلَ عَلَيْهَا الْماءَ اوْ تُحْرَقَ بِالنَّارِ! اوْ تُرْمَى الْمَنْجَنيقُ حَتّى يُقْتَلُوا وَ مِنْهُمُ النِّساءُ وَ الصِّبْيانُ، وَالشَّيْخُ الْكَبيرِ، وَالْاسارى مِنَ الْمُسْلِمينَ، وَ التُّجارَ؟ فَقالَ: يُفْعَلُ ذلِكَ بِهِمْ، وَ لايُمْسَكُ عَنْهُمْ لِهوُلاءِ وَ لادِيَةَ عَلَيْهِمْ لِلْمُسْلِمينَ وَ لا كَفَّارَةِ» «2» شهرى كه مردمش محارب و با مسلمانان در حال جنگ هستند، آيا مىشود آنان را با رهاكردن آب يا سوزاندن يا پرتاب سنگ به وسيله منجنيق كشت در صورتى كه ميان آنان زنان و كودكان و پيران و همچنين و اسيران از مسلمانان، و اهلتجارت وجود داشتهباشند؟ امام صادق (ع) فرمود: به خاطر چنين افرادى نبايد از كشتن دشمنان و دست يافتن به پيروزى صرف نظر كرد، و مىتوان تمامى راههاى مذكور در سؤال را براى نابودى دشمن انجام داد و اگر مسلمانها در جنگ كشته شدند، ديه و كفّاره ندارند. تَجافيف تَجْفافْ (به كسر و فتح اوّل) از مادّه جَفَّ يا جُفَّ و جمع آن تجافيف است. جُف يعنى غلاف شكوفه خرما، پوست غنچه نا شكفته. «3» پوششى است كه شكوفه و غنچه را از آفات حفظ مىكند. جَفّفَ الفرس يعنى به اسب تجفاف پوشاند. «4»
نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 33