responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان    جلد : 1  صفحه : 16
ارْضِ جِزْيَه‌ ارض جزيه سرزمينى است كه اقليّتهاى مذهبى به عنوان جزيه در مقابل باقى ماندن بر دينشان به دولت اسلامى پرداخت مى‌كنند، و جزو اراضى انفال به شمار مى‌روند. «1» اسْتِنابَة استنابه در لغت به معنى نايب گرفتن است. در اصطلاح فقهى در باب جهاد به اين معنى است: كسى كه بر او جهاد واجب عينى نيست، از طرف خود و با خرج و مال شخصى، نايب بگيرد و به جبهه جهت جنگ با دشمن بفرستد. ريشه آن، حديث زير است:
امام باقر (ع) فرمود:
«انَّ عَلِيًّا (ع) سُئِلَ عَنِ الْاجْعالِ لِلْغَزْوِ؟ فَقالَ: لابَأْسَ بِهِ بِانْ يَغْزُوالرَّجُلُ عَنِ الرَّجُلِ وَ يَأْخُذَ مِنْهُ الْجُعُل» «2» از حضرت على (ع) در باره قرار دادن فردى به جاى خود جهت رفتن به جنگ با دشمن سؤال شد؟ حضرت فرمود: جايز است كسى از ديگرى نيابت كند و به جهاد رود و از او طبق قرار داد اجرت و مزد بگيرد.
اسير اسير درلغت به‌معناى گرفتارشده در جنگ‌است جمع آن أَسرىُ و أسراء واسارى‌است. «3» در اصطلاح دشمنى است كه در حال جنگ يا پس از آن گرفتار شده است.
احكام اسيران كفار و مشركان‌ اسيران بر دو قسم تقسيم مى‌شوند: مردان و زنان‌

نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان    جلد : 1  صفحه : 16
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست