نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 111
و وحشت راه را بر مردم بگيرد. امام خمينى (ره) مىفرمايد: اقوى در كيفر محارب اين است كه حاكم شرع مخير است بين اعدام و به دارآويختن و بريدن دست و پا بر خلاف و تبعيد. بعيد نيست كه براى حاكم سزاوارتر اين باشد كه جنايت را ملاحظه كند وكيفرى مطابق با آن در نظر بگيرد. براى مثال اگر محارب كسى را كشته باشد، كيفر اعدام يا به دار آويختن را انتخاب كند و اگر مالى ربوده باشد، قطع را برگزيند و اگر شمشير از غلاف كشيده و فقط ترسانيده باشد، تبعيد را انتخاب كند. «1» علّامه حلّى در نهايه مىفرمايد: محارب كسى است كه با سلاح سر راه مردم را بگيرد و از افرادى باشد كه احتمال دزدى دربارهاش داده مىشود. اگر محارب كسى را كشته باشد، بدون اينكه مالى گرفته باشد، بايد كشته شود و اگر اولياى خون عفو كنند، از كشتن نجات نمىيابد و حاكم خود بايد او را بكشد. و اگر اموال مردم را هم به سرقت برده و شخصى را هم كشته باشد، ابتدا بايد اموال را از او بگيرند وپس از آن دستش را قطع كنند و سپس او را بكشند. اگر مال مردم را گرفته، ولى قتلى انجام نداده باشد، دستش را قطع مىكنند و پس از آن تبعيدش مى نمايند و به آن آبادى كه تبعيد شده، مىنويسند كه او محارب است و آب و نان و معامله و رفت و آمد را از او دريغ كنند تا مجبور به توبه شود و اگر از آن محل به جاى ديگرى رفت، آنها به آن محل بنويسند و او را معرفى كنند و اگر قصد رفتن به سرزمين شرك را داشت، بايد مانع او شوند. «2» قرآن كريم جرم و كيفر محارب را چنين بيان مىكند: «انَّما جَزاءُ الَّذينَ يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ، وَ يَسْعَوْنَ فِىالْارْضِ فَساداً انْ يُقَتَّلُوا اوْ يُصَلَّبُوا اوْ تُقَطَّعَ ايْديَهُمْ وَ ارْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ، اوْ يُنْفَوْا مِنَ الْارْضِ ذلِكَ لَهُمْ خِزْىٌ فِىالدُّنْيا وَ لَهُمْ فى اْلآخِرَةِ عَذابٌ عَظيمْ» «3»
نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 111