نام کتاب : پيامهاى عاشورا نویسنده : محدثی، جواد جلد : 1 صفحه : 255
در محاصره نگه داشت و او را در سرزمين خشك و دور از آب، فرود آورد، پذيرفت و هنگامى كه حرّ، پشيمان شد و توبه كرد و روز عاشورا با نااميدى به سوى امام روى آورد، امام حسين 7 بزرگوارانه او را هم پذيرفت و عذرخواهى او را قبول كرد و پس از شهادتش نيز خود را به بالين او رساند. بصيرت شناخت روشن و يقينى از دين، تكليف، پيشوا، حجّت خدا، راه، دوست و دشمن، حق و باطل، «بصيرت» نام دارد. از صفات شايسته و ستودهاى است كه يك مسلمان در زندگى فردى و اجتماعى خود بايد از آن برخوردار باشد. در مبارزات و فعاليت هاى سياسى و اجتماعى و موضعگيرىها، جايگاه بصيرت روشنتر مىشود. بدون آن، حتى مبارزه و جنگ انسان هم كوركورانه و گاهى در مسير باطل قرار مىگيرد. انتخابِ درست نيز بستگى به بينش صحيح و بصيرت انسان دارد. حضرت امير عليه السلام از رزمندگان راستين با اين صفت ياد مىكند كه: «حَمَلُوا بَصائِرَهُمْ عَلى اسْيافِهِمْ» «1» ، بصيرت هاى خويش را بر شمشيرهايشان سوار كردند. يعنى اگر در ميدان نبرد تيغ مىزدند، از روى بصيرت بود. حماسهآفرينان عاشورا، بىهدف و كوركورانه به كربلا نيامده بودند. آنان اهل بصيرت بودند، هم نسبت به درستى و حقّانيت راه و رهبرشان، هم به اينكه وظيفهشان جهاد و يارى امام است، هم شناخت دشمن و حق و باطل. اين در كلام و شعار و رجز امام و ياران شهيدش مشهود است. حتّى آگاهى امام حسين عليه السلام از فرجام شهادت در اين سفر و آگاهانيدن
نام کتاب : پيامهاى عاشورا نویسنده : محدثی، جواد جلد : 1 صفحه : 255