نام کتاب : پژوهشى پيرامون شهداى كربلا نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 60
ابراهيم بن جعفر بن ابىطالب عليه السلام برخى از منابع ابراهيم و محمّد را فرزندان جعفر بن ابى طالب عليه السلام شمردهاند كه از لشكر ابنزياد فرار كردند. پس از آنكه در كوفه بانويى آنها را پناه داد، به دست همسر وى كه از ياران ابنزياد بود سرهاى مباركشان جدا شد و به فيض شهادت نايل آمدند. «1» آنچه قابل تأمّل و دقّت مىباشد اين است كه جعفر در سال هشتم هجرت به شهادت رسيد، ولى شهادت اينها پس از واقعه كربلا اتّفاق افتاد؛ و بيش از پنجاه سال ميان اين دو واقعه فاصله مىباشد. اگر فرزندان جعفر تا اين زمان زنده بودهاند، بيش از پنجاه سال داشتهاند و به طور قطع كودك و يا جوان نبودهاند. طبرى آنها را فرزندان عبداللَّه جعفر يا نوه او شمرده است. «2» و همين امر سبب مىشود كه احتمال دهيم در خوارزمى هم مقصود از ولد جعفر، نوادههاى جعفر باشند نه فرزندان بلاواسطه او. مرحوم شيخ صدوق آنها را از فرزندان مسلم بن عقيل شمرده و داستان را با اندكى اختلاف نسبت به آنچه كه در مقتل خوارزمى آمده نقل كرده است. «3» ابراهيم بن حسين عليه السلام برخى از مورّخان او را در زمره فرزندان امام حسين عليه السلام قرار دادهاند. «4» اما از حضور وى در كربلا سخنى به ميان نياوردهاند، ولى برخى ديگر از مورخان مىگويند كه ابراهيم روز عاشورا به ميدان نبرد رفت و اين چنين رجز خواند: اقْدِمْ حُسَيْن الْيَوْمَ تَلْقى احْمَدا ثُمَّ اباكَ الطّاهِرِ الْمُؤَيَّدا
نام کتاب : پژوهشى پيرامون شهداى كربلا نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 60