نام کتاب : پژوهشى پيرامون شهداى كربلا نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 394
رساند «1» و سر انجام خود به فيض شهادت نايل گشت. «2» برخى از معاصرين، زمان شهادت وى را قبل از ظهر و در حمله نخست ذكر كردهاند. «3» او در حال مبارزه چنين رجز مىخواند: لَأَضْرِبَنَّ القَوْمَ ضَرْباً فَيْصَلًا ضَرْباً شديداً فى العدا مُعْجِلًا لا عاجزاً فيها و لا مُوَلْولًا وَ لا اخافُ اليَوْمَ مَوتَ مُقْبِلًا «4» دشمنان را با شتاب و با ضربه سخت و فيصله دهنده مىزنم. نه از مرگى كه به ناچار خواهد آمد مىترسم و نه عجز و بىتابى نشان مىدهم. يحيى بن على عليه السلام يحيى از فرزندان اميرالمؤمنين و مادرش اسماء بنت عميس بود «5». برخى از منابع او را در شمار شهيدان كربلا آورده و گفتهاند كه سر بريده يحيى را عمير بن حجّاج كندى «6» و يا عمير بن شجاع كندى «7» حمل مىكرد. ولى در برخى از منابع آمده كه يحيى در زمان حيات حضرت على عليه السلام از دنيا رفته است «8». يحيى بن كثير انصارى در منابع معتبر و كهن از يحيى بن كثير به عنوان شهيد نامى برده نشده. ولى به نوشته صاحب ناسخ التوّاريخ يحيى بن كثير پس از شهادت حجّاج بن مسروق اجازه نبرد خواست و به ميدان رفت و چنين رجز خواند: ضاقَ الْخِناقُ بِابْنِ سَعْدٍ وَ ابْنِهِ بِلقا هُما لِفَواريسِ الْأَنْصارِ
نام کتاب : پژوهشى پيرامون شهداى كربلا نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 394