نام کتاب : پژوهشى پيرامون شهداى كربلا نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 298
سر وى را با سر مبارك امام حسين عليه السلام نزد يزيد بن معاوية فرستاد. «1» رجزى كه هنگام نبرد مىخواند چنين است: انْ تَنْكرونى فانا بنُ جعفر شهيد صدقٍ فى الجنان ازْهَر يَطيرُ فيها بجناحٍ اخْضَر كفى بهذا شرفاً فى المحشر «2» اگر مرا نمىشناسيد، من پسر جعفرم كه از روى صداقت به شهادت رسيد؛ و در بهشت پرتوافشان است و با بال سبز پرواز مىكند. در قيامت همين شرف مرا بس. برخى از معاصرين شهادت عون در كربلا را توهّم دانسته، مىگويند آنكه در كربلا به شهادت رسيد عون بن عبداللَّه بن جعفر است نه عون بن جعفر. «3» عون بن عقيل عون، فرزند عقيل بن ابىطالب عليه السلام، براى يارى امام حسين عليه السلام به كربلا آمد و در روز عاشورا به فيض شهادت نايل گشت. «4» رجز منسوب به وى چنين است: اقْسَمْتُ لا ادْخُلُ الَّا الْجَنَّةِ مُصدِّقاً بِاحْمَدَ وَالسُّنَّة وَالْبَعْثُ مِنْ بَعْدِ انْقِطاعِ الدَّنَة هُوَ الَّذى انْقَذَنا بِمِنَّه منْ حَيْرَةِ الْكُفْرِ وَ سُوءِ الظَّنَّةِ صَلَّى عَلَيْهِ اللَّه بارِى الْجَنَّةِ «5»
نام کتاب : پژوهشى پيرامون شهداى كربلا نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 298