نام کتاب : پژوهشى پيرامون شهداى كربلا نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 244
(پس از حنظله بن سعد شامى) قلمداد كرده نويسنده «اسرار الشهاده» است. وى مىنويسد: بعد از وى [حنظله] عبداللَّه بن عمر كندى به ميدان رفت و مبارزه سختى عليه دشمن نمود و يك تنه در حالى كه چنين رجز مىخواند بر آنها حمله كرد:
پژوهشى پيرامون شهداى كربلا 253 عبيدالله بن عبدالله بن جعفر انِّى مِنْ كِنْدَةِ عالِى الاصْل اطَعْنَكُمْ بِالرَّمْحِ قَبْلَ النَصَل ضَرْبُ غُلامٍ لَمْ يَكُنْ بِالفَشَلْ عَنِ الحُسَينِ هَوَ جَليلُ الاصْل من از قبيله كندهام كه نسبى والا دارد، پيش از تير با نيزه به شما مىزنم زدن غلامى كه هرگز سست نمىشود، [و] از امام حسين عليه السلام كه داراى اصالتى والا است حمايت مىكنم ... او جنگ سختى نمود و پس از كشتن پنجاه تن، نزديك امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد. «1» عبداللَّه بن عَمرو بن عَيَّاش دانستههاى زيادى درباره وى به دست نيست برخى آوردهاند: عبداللَّه بن عَمرو بن عياش بن عَبد قيس از قبيله «كلب» از ياران امام حسين است كه در كربلا به شهادت رسيد. «2» ديگر مورخان از وى نام نبردهاند. عبداللَّه بن عمرو كلبى عبداللَّه بن عمير كلبى عبداللَّه بن عمير «3» كلبى ابووهب، عبداللَّه بن عُمَير بن عباس بن عَبد قَيس بن عُلَيم بن جَناب كَلْبى عُلِيمى؛ از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام و امام حسين عليه السلام، مردى شريف، قهرمان، شجاع، «4» ستبربازو، بلند قامت، سيه چرده و فراخ چشم بود. وى و همسرش، اموهب، دختر عبد، از تيره نمر بن قاسط، كنار چاه جُعد در محله بنىهمدان كوفه ساكن بودند.
نام کتاب : پژوهشى پيرامون شهداى كربلا نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 244