همراه آن حضرت بود و در نبرد نخست به سپاه كوفه حمله كرد. «1» درباره زمان شهادتش اختلاف است. به باور برخى او در همان حمله به شهادت رسيد. «2» ولى برخى ديگر نوشتهاند كه: «سوّار بر اثر زخم و ضربههاى سخت دشمن از اسب بر زمين افتاد و دستگير شد. عمر سعد فرمان به كشتن او داد. ولى عموزاده هايش ميانجيگرى كرده او را از مرگ رهانيدند. سوّار مدت شش «3» تا دوازده ماه «4» نزد آنها مانده سرانجام بر اثر جراحتهاى وارده به شهادت رسيد.» «5» برخى ديگر نيز گفتهاند استدعاى قبيله سوّار موجب آزادى وى نشد و او تا پايان عمر در زندان كوفه باقى بود. «6» زيارت ناحيه مقدسه امام (ع) گزارش مربوط به اسارت وى را تأييد مىكند. در آن زيارت چنين مىخوانيم: «السلام على الجريح الْمَأْسُور سَوّارِبْنِ أبى حِمْيَرِ الْفَعْمى «7» الهَمْدانى.» «8» «درود بر مجروح اسير، سوّاربن أبى حمير فهمى همدانى.» 43- شهربانو شهربانو دختر يزدجرد پادشاه ايران بود. وى پس اسارت به دست لشكريان اسلام در مدينه به همسرى امام حسين (ع) در آمد. در تاريخ يعقوبى چنين آمده كه: يكى از فرزندان امام حسين (ع) على اصغر است و مادرش حرار دختر يزدجرد مىباشد كه حسين (ع) او را