2- تير حادثه، به هنگام صبحِ، سرزمين كربلا، حسين (ع) را نشانه مىگيرد و از حرقهى او به خطا نمىرود. 3- به دست كسى كه بدترين همهى بندگان خدا و از نسل زناكاران و از سپاه بيرون آمدگان از دين و از تبهكاران است تيرباران مىشود. 4- اى امّت تبهكار و بدكار! بياييد. فردا چه حجّتى خواهيد آورد؟ در حالى كه بيشتر شما او را با شمشير ضربه زده است. «1» سرانجام، اين يادگار حادثهى كربلا و بازماندهى دوران تلخ اسارت در روز پنجشنبه، پنجم ربيع الاوّل سال 117 ه. ق در مدينه ديده از جهان فروبست و به رحمت ايزدى پيوست. «2» 42- سوّاربن مُنْعم هَمْدانى «3» سوّار كه در كوفه مىزيست در دوران صلح به امام حسين (ع) پيوست و تا روز عاشورا