اَخو تَبوك، ابوالحسينعبدالوهاب بن حسن بن وليد بن موسىبن سعيد كلابى 06- 96ق/18- 005م، محدث دمشقى. نسبت كلابى به كلاب بن ربيعة بن عامر بن صَعصَعه باز مىگردد ابن حجر، /223. تولد وي به گفتة خودش در ذيقعدة 06، يا به روايتى ديگر در ربيعالاول 05 بوده است ابن عساكر، 0/99. اخوتبوك از كسانى چون طاهر بن محمد امام، محمد بن خُريم، ابوالحسن ابن جَوصاء، سعيد بن عبدالعزيز حلبى، ابراهيم بن عبدالرحمان بن عبدالملك بن مروان، ابوعبدالرحمان محمد بن عبدالله ابن عبدالسلام مكحول، محمد بن احمد بن محمد بن صلت، ابويحيى زكريا بن احمد بلخى قاضى، محمد بن بكار سَكسَكى و خيثمة بن سليمان طرابلسى حديث شنيد و بهرة علمى برد اخوتبوك، 36، جم؛ ابن عساكر، 0/98. كسانى نيز چون تمّام بن محمد رازي، ابوالقاسم سُمَيساطى، ابوالحسن رشاد بن نظيف، ابوعلى اهوازي، ابوالحسين ميدانى، ابوالقاسم ابن فرات و ابوطالب حمزة بن محمد بن عبدالله جعفري از او استماع حديث كردند اخوتبوك، 25؛ ابن عساكر، همانجا. اخو تبوك محدثى ثقه و مورداعتماد رجالشناسان بود و از وي با تعابيري چون «الشيخ الثقة الامين» و «المحدث الصادق» ياد كردهاند همو، 0/99؛ ذهبى، 6/57. همچنين گفتهاند كه وي حديث بسيار شنيده است ابن تغري بردي، /14. وي كه احتمالاً تا پايان عمر در دمشق به سر برده بود، در همانجا درگذشت ابنعساكر، ذهبى، همانجاها. بخشى از احاديث مسند وي درمورد فضايل حضرت علىع كه بهعنوان گزيدهاي در پايان نسخهاي از مناقب على بن ابى طالبِ ابن مغازلى آمده، به كوشش محمدباقر بهبودي همراه كتاب ابن مغازلى در تهران 394ق به چاپ رسيده است نك: بهبودي، 5-6. اجزاء حديثى وي كه به صورت نسخة خطى باقى مانده، در كتابخانة ظاهريه يافت مىشود ظاهريه، حديث، 59، مجاميع، 42، 93، 25-26، 31؛ نيز نك: I/216 .GAS, مآخذ: ابن تغري بردي، النجوم؛ ابن حجر عسقلانى، احمد، تبصير المنتبه، دهلى، 406ق/986م؛ ابن عساكر، على، تاريخ مدينة دمشق، عمان، دارالبشير؛ اخوتبوك، عبدالوهاب، «مسند» گزيده، همراه مناقب على بن ابى طالبِ ابن مغازلى، به كوشش محمدباقر بهبودي، تهران، 394ق؛ بهبودي، محمدباقر، مقدمه بر مناقب ... ابن مغازلى نك: هم، اخوتبوك؛ ذهبى، محمد، سير اعلام النبلاء، بهكوشش اكرم بوشى و شعيب ارنؤوط، بيروت، 404ق؛ ظاهريه، خطى؛ نيز: GAS. بخش فقه، علوم قرآنى و حديث