اِبْن‌ِ عِماد، ابوالعباس‌ احمد بن‌ عماد بن‌ يوسف‌ اُقْفَهْسى‌ (750- 808ق‌/1349- 1405م‌)، فقيه‌ شافعى‌ مصري‌. اقفهسى‌ نسبت‌ به‌ قرية اقفهس‌ در مصر است‌. ابن‌ عماد از كسانى‌ چون‌ جمال‌الدين‌ اسنوي‌، سراج‌الدين‌ بلقينى‌، زين‌الدين‌ عراقى‌، ابن‌ صائغ‌ و جمال‌الدين‌ باجى‌ علم‌ آموخت‌ (سخاوي‌، 2/47- 48؛ ابن‌ قاضى‌ شهبه‌، 4/15). ابن‌ حجر عسقلانى‌، رشيدي‌ و برهان‌الدين‌ محدث‌ حلب‌ از شاگردان‌ او بوده‌اند (ابن‌ حجر، 5/315؛ سخاوي‌، 2/49).
آثار چاپ‌ شدة او اينهاست‌: 1. آداب‌ الاكل‌ (بيروت‌، 1986م‌)، كه‌ عنوان‌ نسخة خطى‌ آن‌، المنظومة العمادية فى‌ آداب‌ الاكل‌ و الشرب‌ و النوم‌ است‌؛ 2. القول‌ التام‌ فى‌ احكام‌ المأموم‌ و الامام‌ (قاهره‌، 1322ق‌)؛ 3. كشف‌ الاسرار عما خفى‌ على‌ (عن‌ فهم‌) الافكار، كه‌ با شرح‌ ابوعلى‌ احمد ازهري‌ در اسكندريه‌ (1315ق‌) چاپ‌ شده‌ است‌؛ 4. منظومة فى‌المعفوّات‌، كه‌ شروح‌ متعددي‌دارد (نك: GAL,S,II/110 و با شرح‌ فتح‌ الجواد از احمد بن‌ حمزه‌ و نيز حاشية آن‌ شرح‌ با عنوان‌ بلوغ‌ المراد از حسين‌ بن‌ سليمان‌ رشيدي‌ در مصر (1286، 1298 و 1321ق‌) به‌ چاپ‌ رسيده‌ است‌.
آثار خطى‌ وي‌ در فهرستها II/114-116) GAL, ، GAL,S; همانجا) و آثار يافت‌ نشدة او در الضوء سخاوي‌ (2/48-49) آمده‌ است‌.
مآخذ: ابن‌ حجر عسقلانى‌، احمد، انباء الغمر، حيدرآباد دكن‌، 1392ق‌/ 1972م‌؛ ابن‌ قاضى‌ شهبه‌، احمد، طبقات‌ الشافعية، حيدرآباد دكن‌، 1400ق‌/ 1980م‌؛ سخاوي‌، محمد، الضوء اللامع‌، قاهره‌، 1354ق‌؛ نيز: GAL,S. GAL;
احمد بادكوبه‌ هزاوه‌
تايپ‌ مجدد و ن‌ * 1 * زا
ن‌ * 2 * زا