اِبْراهيم‌ِ مَجْذوب‌، از صوفيان‌ قرن‌ 7ق‌/13م‌ و معاصر شيخ‌ شهاب‌ الدين‌ سهروردي‌ و نجيب‌ الدين‌ على‌ بن‌ بزغش‌ شيرازي‌. وي‌ در ميان‌ صوفيه‌ شهرت‌ داشته‌ است‌ و جنيد شيرازي‌ در شدّالازار در شرح‌ احوال‌ نجيب‌ الدين‌ على‌ بن‌ بزغش‌ از او ياد كرده‌ و او را از «مجانين‌ العقلاء» به‌ شمار آورده‌ است‌. ابراهيم‌ مردي‌ مجذوب‌ و شوريده‌ حال‌ بوده‌ و جنيد شيرازي‌ (ص‌ 335-336) و شعرانى‌ (2/142) و جامى‌ (ص‌ 473، 477-479) از او حكايات‌ غريب‌ نقل‌ كرده‌اند. قول‌ جنيد شيرازي‌ در نفحات‌ الانس‌ جامى‌ (ص‌ 473) و برخى‌ تذكره‌هاي‌ ديگر نقل‌ شده‌ است‌. معصوم‌ عليشاه‌ نام‌ او را «عزالدين‌ ابراهيم‌ مجذوب‌» گفته‌ است‌ (2/440).
مآخذ: جامى‌، عبدالرحمان‌، نفحات‌ الانس‌، به‌ كوشش‌ مهدي‌ توحيدي‌ پور، تهران‌، 1337ق‌؛ جنيد شيرازي‌، معين‌ الدين‌ ابوالقاسم‌، شدّالازار، به‌ كوشش‌ محمد قزوينى‌ و عباس‌ اقبال‌، تهران‌، 1328ش‌؛ شعرانى‌، احمد، طبقات‌ الكبري‌، بيروت‌، 1374ق‌/ 1954م‌؛ معصوم‌ عليشاه‌، محمد، طرائق‌ الحقائق‌، به‌ كوشش‌ محمد جعفر محجوب‌، تهران‌، 1339- 1345ش‌.
بخش‌ عرفان‌
تايپ‌ مجدد و ن‌ * 1 * زا
ن‌ * 2 * زا