آلِ عِمران، از اعلام قرآن کریم، این عنوان تنها یکبار در کلام خدا آمده است:
اِنَّ اللّهَ اصْطَفی ادَمَ وَ نُوحاً وَ الَ اِبْراهیمَ وَ الَ عِمْرانَ عَلَی
الْعالَمین: خداوند آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید (آل
عمران/3/33). مراد از عمران در این آیه به گفتۀ برخی از مفسران، پدر حضرت موسی(ع) و
به گفتۀ برخی دیگر، پدر حرت مریم(ع) است (طبرسی 20/61؛ طباطبائی، 3/167)، اما از
آنجا که در آیۀ 35 همین سوره، از «امراه عمران» (همسر عمران) به عنوان مادر حضرت
مریم(ع) سخن گفته میشود، و از آن پس نیز تا آیه 60 سرگذشت حضرت مریم(ع) و عیسی(ع)
بیان میگردد، و نیز در سراسر قرآن، هیچگاه نام پدر حضرت موسی(ع) ذکر نشده است،
قول دوم درست مینماید. بدین ترتیب مراد از آل عمران، حضرت مریم(ع) و حضرت عیسی(ع)
و احتمالاً مادر مریم(ع) است (طباطبائی، همانجا). برخی نیز گفتهاند مراد از آل
عمران، خود عمران است (طبرسی، 2/62). در روایات مسیحیان برای پدر حضرت مریم، نام
دیگری ذکر شده است، ولی این سخن نزد مفسرین مسلمان اعتباری ندارد.
مآخذ: آلوسی، محمود، روح المعانی، بیروت، دار احیاء التراث العربی؛ بحرانی. هاشم،
البرهان، به کوشش محمود موسوی زرندی، قم، 1375ق، 1/277-279؛ رازی، ابوالفتوح،
تفسیر، قم، 1404ق؛ زمخشری، جاراللـه، الکشاف، قم، 1366ق، 1/355؛ طباطبائی،
محمدحسین، المیزان، بیروت، 1972م؛ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، بیروت، 2/61؛
طبری، محمدبن جریر، تفسیر، بیروت، 1383ق؛ طوسی، محمدبن حسن، التبیان، به کوشش احمد
حبیب قصیر عاملی، بیروت، 1376ق، 2/440؛ قرآن کریم؛ قرطبی، محمدبن احمد، الجامع
الاحکام القرآن، به کوشش ابواسحاق ابراهیم اطفیش، بیروت، 1372ق.
بخش معارف