ايساقْچى‌، محلى‌ در غرب‌ رومانى‌، كنار راست‌ رودخانة دانوب‌ (هامر پورگشتال‌، ؛ I/372 سامى‌، 2/1150) كه‌ در سده‌هاي‌ ميانه‌ ابلوچيكا1 ناميده‌ مى‌شد IV/92) , 2 .(EIاين‌ محل‌ در سدة 11ق‌/ 17م‌ شهري‌ بزرگ‌، پوشيده‌ از باغات‌ وسيع‌ و سرسبز، با آب‌ و هوايى‌ لطيف‌ بوده‌، و روستاهاي‌ متعدد بزرگى‌ داشته‌ است‌ (اوليا چلبى‌، 5/360- 361).
ايساقچى‌ در دوران‌ تسلط تركهاي‌ عثمانى‌ (سده‌هاي‌ 9-12ق‌/15- 18م‌) پايگاه‌ مهم‌ نظامى‌ بوده‌ است‌ ( 2 ، EIهمانجا). سلطان‌ محمد اول‌ در 819ق‌/1416م‌ براي‌ اينكه‌ حاكم‌ افلاق‌ (ه م‌) را همواره‌ در اطاعت‌ و انقياد خود نگاه‌ دارد، به‌ استحكام‌ قلعة ايساقچى‌ افزود (هامر پورگشتال‌، .(I/371-372 اولياچلبى‌ دربارة يكى‌ از قلعه‌هاي‌ ايساقچى‌ - كه‌ در 1070ق‌/ 1660م‌ از آن‌ بازديد كرده‌ - چنين‌ آورده‌ است‌ كه‌ اين‌ قلعه‌ در كنار رود دانوب‌ ساخته‌ شده‌، و داراي‌ حصاري‌ استوار به‌ شكل‌ مربع‌ و دري‌ آهنى‌ است‌ (5/360).
اين‌ شهر در جريان‌ جنگ‌ روسيه‌ - عثمانى‌ در سده‌هاي‌ 18-19م‌ چندين‌بار وسيلة گروههاي‌ روسى‌ كه‌ متوجه‌ بالكان‌ بودند، اشغال‌ شد ( 2 ، EIهمانجا). ايساقچى‌ مركزي‌ فعال‌ و محل‌ ارتباطات‌ بازرگانى‌ بوده‌، و درآمد قابل‌ توجهى‌ از محل‌ ماليات‌ و عوارض‌ بندري‌ داشته‌ است‌ (همانجا).
مآخذ: اولياچلبى‌، سياحت‌نامه‌، استانبول‌، 1315ق‌؛ سامى‌، شمس‌الدين‌، قاموس‌ الاعلام‌، استانبول‌، 1306ق‌؛ نيز:
2 ; Hammer-Purgstall, J., Geschichte des osmanichen Reiches, Graz, 1963.
ابوالحسن‌ ديانت‌