آسيه، دختر جارالله‌بن صالح‌بن احمدبن عبدالكريم (796-873ق/1394-1464م) معروف به بنت جارالله، دانشمند، محدّثِ اهل تسنّن، مكّي و از زنان فاضل و پرهيزگار. وي در رجب 796ق/مة 1394م در مكة معظمه زاده شد و در همان‌جا به فراگيري دانش به‌ويژه علم حديث پرداخت و در حديث از دانشمندان و محدثاني چون: محمدبن محمد سخاوي، سعدبن يوسف نووي، محمدبن ابي‌بكربن سليمان بكري، ابن‌صديق، عراقي، هيثمي و عايشه بنت محمدبن عبدالهادي اجازه گرفت. آسيه از علي‌بن سلامه حديث شنيد و به محمدبن عبدالرّحمن سخاوي (د 902ق/1497م) اجازة حديث داد. جلال‌الدين عبدالرحمن سيوطي (د 911ق/1505م) نيز از وي حديث فرا گرفت. بنت جارالله، با ابوالبقاءبن ضياء ازدواج كرد و نتيجة آن فرزنداني بود كه سخاوي يكي از آنان را به نام ابوالنجا محمدبن ابي‌البقاء ذكر كرده است. وي در جمادي‌الاولي 873ق/نوامبر 1468م در شهر مكه درگذشت.

مآخذ: سخاوي، محمدبن عبدالرحمن، الضوءاللامع، قاهره، مكتبه‌القدسي، 1355ق، 12/2؛ كحاله، عمررضا، اعلام‌النساء، بيروت، مؤسسة الرساله، 1404ق، 1/6؛ محلاتي،‌ ذبيح‌الله، رياحين‌الشريعه، تهران، دارالكتب‌الاسلاميه، 1364ش، 3/323.
علي رفيعي