بابِ سَر عَسْکری (سرعسکرقاپی سی ) ، نام وزارت جنگ عثمانی در قرن سیزدهم . پس از انحلال ینی چری در 1241، افسر فرماندة جدیدی با عنوان سرعسکر * جانشین آغا (رجوع کنید به آقا * ) ی ینی چریها شد. سرعسکر عنوانی قدیم بود و در روزگاران گذشته به فرماندهان سپاه اطلاق می شد. این عنوان ، به صورتی که سلطان محمود ثانی آن را به کار برد، به فرماندهی اطلاق می شد که جامع هر دو وظیفة فرماندهی کل و وزارت جنگ بوده ، و در نظام جدید ارتش نیز مسئولیت خاصی داشت . بعلاوه مسئولیت امنیت عمومی و شهربانی و آتش نشانی پایتخت نیز که قبلاً از وظایف آغای ینی چریها بود به او محول شد. در دورة رشد مرکزیت و تغییرات اجباری ، شهربانی از اهمیت روزافزونی برخوردار بود و تقویت و گسترش آن یکی از وظایف سرعسکر بود. در 1262 شهربانی از حوزة سرعسکر خارج شد و تحت نظر ادارة جداگانه ای به نام ضَبْطیه * مُشیریّتی قرار گرفت .
سلطان محمود ثانی در آغاز، ادارة سرعسکری را در «سرای » (کاخ ) قدیم جای داد و چند بخش باقیماندة دربار را از آنجا به سرای جدید منتقل کرد. بعدها در 1282 ساختمان جدیدی برای سرعسکر و کارکنانش تهیه شد. در 1297 برای مدتی کوتاه و در 1326 برای همیشه نام ادارة سرعسکری به وزارت حربیه تبدیل شد. این ساختمانها همچنان محل وزارتخانه بود تا زمانی که پایتخت به آنکارا منتقل شد و آنها را به دانشگاه استانبول واگذار کردند.
منابع : (1) محمد اسعد، اُسِّ ظفر ، استانبول 1243، ص 192 به بعد؛ (2) عبدالرحمن شرف ، تاریخ دولت عثمانیه ، استانبول 1309، ج 2، ص 475 به بعد؛
(3) Mehmet Zeki Pakalin , Osmanl i Tarih Deyimleri ve Terimleri suzlugu , Istanbul 1971-1972, s.v."Serasker"; Caussin de Perceval, Precis historique de la destruction du corps des Janissaires, Paris 1833, 294-295.