بِلقَرن (یا بَلقَرن / بالقرن ) ، از معروفترین قبایل جبل عَسیر در شبه جزیرة عربستان (شقیر، ص 664). این قبیله به دو شاخة بلقرن شام یا سَراة ، و بلقرن یمن یا تهامه تقسیم می شود. سرزمین آنها از جنوب غربیِ بیشَه تا بلندیهای سلسله جبال سراة در عسیر کشیده شده است . قبیلة خَثعَم و شَمران در شمال ، گروهی از شَمران و بنی شِهْر در مشرق ، بنی عُمر ( بنی عمرو ) و بنی شهر در جنوب و بِلْعَریان و غامِد در مغرب سرزمین آنها اقامت دارند (حمزه ، ص 298؛ بتنونی ، ص 52). جمعیت این قبیله چهل هزار نفر برآورد شده است . در 1319، بلقرن ، به فرماندهی ابن عمار نائب ادریسی ، با شریف حسین بن علی جنگیدند (کحاله ، ج 1، ص 104).
منابع : (1) محمد لبیب بتنونی ، الرحلة الحجازیة ، مصر 1329؛ فؤاد
(2) حمزه ، قلب جزیرة العرب ، ریاض ( بی تا. ) ؛ نعّوم شقیر، تاریخ سینا ،
(3) بیروت 1411/ 1991؛ (4) عمررضا کحاله ، معجم قبائل العرب ، بیروت 1402/ 1982.