بابااَسْکی (بابااسکیسی : بابای عتیق ) ، شهر کوچکی در شمال غربی ترکیه ، واقع در پنجاه کیلومتری جنوب شرقی اِدِرنه ، در کنار راه آهن فرعی که قرقلرالی را به راه آهن استانبول ـ ادرنه متصل می کند. این شهر در عهد امپراتوری روم شرقی بلغاروفیگن خوانده می شد. نام امروزی آن برگرفته از نام درویشهای ترک (بابا) است که در زمان گسترش قلمرو عثمانیها در بالکان ، در این محل و سایر جاها سکونت اختیار کردند. بابااسکی در قرن یازدهم قضا * یی در سنجقِ * ویزا بود، و بعداً جزو سنجق قِرق کلیسا (قرقلرالی ) شد. در این شهر دو مسجد تاریخی وجود دارد که یکی متعلق به دورة محمد ثانی است و دیگری را، سِنانِ معمار به فرمان علی پاشا سَمیز * ، وزیر اعظم ، ساخته است (اولیا چلبی ، ج 3، ص 480). پل سنگی رودخانة اَرگنَه در غرب شهر نیز، که در عهد سلطنت مراد چهارم ساخته شده ، هفت متر پهنا و پنجاه متر درازا دارد و از لحاظ تاریخی دارای اهمیت خاصی است . اکثر اهالی بابااسکی به کشاورزی اشتغال دارند و محصولات عمده اش گندم ، گل آفتابگردان ، نیشکر، خربزه و هندوانه است .

---

منابع :
(1) محمد ظلی بن درویش اولیا چلبی ، اولیاچلبی سیاحتنامه سی ، ج 3، چاپ احمد جودت ، استانبول 1314، ص 480 به بعد؛
شمس الدین سامی ، قاموس الاعلام ، چاپ مهران ، استانبول ،

(2) 1306/1889-1316/1898، ج 2، ص 1178؛


(3) M.Tayyib Gخkbilgin, XV.Ve XVI. As i rlarda Edirne ve Pa í a Livہs i Vak i flar-Mدlkler-Mukataalar, Istanbul 1952;
(4) 207ff., 502f.;
(5) TA ., s.v. "Babaeski".

/ا.کوران (د.اسلام )/