برخى ديگر از آنان، خوردن گوشت ذبيحه را نيز حرام دانسته‌اند. [1]

قلب قرآن

← يس؛ سوره

قلس

قلس: غذاى پس آمده از معده به فضاى دهان يا حلق. [2]

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت و صوم نام برده‌اند.

طهارت: به تصريح جمعى از فقها، آنچه از معده به فضاى دهان باز مى‌گردد، پاك است. [3]

صوم: فروبردن غذاى درون معده كه به فضاى دهان نرسيده است روزه را باطل نمى‌كند؛ چنان كه فروبردن آنچه از معده وارد فضاى دهان گشته، در صورت غير عمدى بودن، موجب بطلان روزه نيست؛ اما در صورت عمدى بودن، روزه باطل مى‌شود؛ ليكن در اينكه قضا و كفّاره واجب مى‌شود يا تنها قضا، اختلاف است. [4]

قلع

قلع: كندن؛ از جا درآوردن/ نوعى فلز معدنى (←معدن).

از آن به معناى نخست به مناسبت در بابهاى طهارت، صوم، حج و كفارات سخن گفته‌اند.

ازاله موهاى زير بغل مستحب است؛ ليكن ازاله با كندن موها مكروه مى‌باشد. [5] كندن موهاى سفيد محاسن مكروه است؛ ليكن چيدن آنها كراهت ندارد. [6]

كندن دندان و هر عملى ديگر كه موجب خون آلود شدن دهان گردد بر روزه دار مكروه است. [7]

كندن موهاى بدن، از جمله موهاى زير بغل بر محرم حرام و موجب ثبوت كفاره است [8]← زير بغل).

[1]. مجمع الفائدة 131/11؛ كنز الفوائد 310/3

[2]. وسائل الشيعة 11/24

[3]. مهذب الاحكام 67/23؛ رياض المسائل 115/12؛ جواهر الكلام 136/36

[4]. النهاية/ 584؛ المهذب 440/2؛ مستند الشيعة 450/15

[5]. غنية النزوع/ 397 ؛ اصباح الشيعة/ 382.

[6]. النهاية (ابن اثير)، لسان العرب و مجمع البحرين، واژۀ «قلس»

[7]. المعتبر 419/1؛ الحدائق الناضرة 232/5-233؛ جواهر الكلام 84/6

[8]. جواهر الكلام 295/16؛ مصباح الفقيه 527/14 - 528).