responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 5  صفحه : 89
به بلند كردن يكى از دو پا از زمين در حال ايستادن[2] معنا كرده‌اند. اين عنوان به مناسبت در باب صلات آمده است.

صفن به هر دو معنا در نماز مكروه است[3] البته جسباندن پاها به يكديگر براى زن مستحب است[4]


[1]جواهر الكلام 11/ 90

[2] النخبة / 114

[3] جواهر الكلام 11/ 90 ؛ النخبة/ 114

[4] الروضة البهية 1/ 656 ؛ الحدائق الناضرة 8/ 87 .

صَفو الغنيمة صفايا

صَفو المال صفايا

صفيف

صَفيف: مقابل دفيف.

صفيف عبارت است از حالت بال نزدن پرنده و صاف نگهداشتن بالها هنگام پرواز. حالت مقابل آن دفيف( دفيف) قرار دارد. از آن در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.

پرندگانى چون عقاب، باز و شاهين كه هنگام پرواز صفيفشان بيشتر از دفيفشان است حرام گوشت و عكس آن حلال گوشت به شمار مى‌روند و بنابر قول منسوب به مشهور، پرندگانى كه دو حالت دفيف و صفيفشان يكسان است نيز حلال گوشت مى‌باشند[1]

( پرنده)


[1]جواهر الكلام 36/ 304 ـ 306 ؛ مهذب الاحكام 23/ 133 ـ 135 ؛ توضيح المسائل مراجع 2/ 594 .

صَقْر چرغ

صلات نماز

صلاح

صَلاح: ضد فساد.

صلاح در لغت به معناى صواب و درستى و خير آمده است. بيشترين كاربرد آن در كارها، كارهاى درست، پسنديده و نيك است[1]( عمل صالح). چنان كه در حوزه رأى و نظر در معناى صواب ديد نيز به كار مى‌رود ( مصلحت).

صلاح در ذات نيز در معناى شايستگى و اهليت كاربرد دارد (اهليت). صلاح در ميوه به معناى رسيدن و شيرين شدن است. مقصود از بدو صلاح كه در كلمات فقها به كار رفته است، رسيدن ميوه به مرحله مصونيت از

نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 5  صفحه : 89
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست