صفد در لغت به
معناى بستن چيزى با طناب، زنجير و مانند آن است[1] ليكن مراد از آن در كلمات فقها
كه موضوع حكم شرعى واقع شده آن است كه پاها به گونهاى به هم چسبيده باشند كه گويى
با طناب و مانند آن به يكديگر بسته شدهاند. عنوان ياد شده در باب صلات آمده است.
باز گذاشتن
پاها به مقدار سه انگشت بسته تا يك وجب در حال قيام براى نمازگزار مرد مستحب و
چسبانيدن آنها به يكديگر مكروه است[2] ليكن براى زن مستحب مىباشد[3]