چنانچه برخورد از روى عمد باشد؛ بدين گونه كه هر دو يا يكى قصد كشتن ديگرى را داشته باشد يا صدمه به گونه‌اى باشد كه غالباً منجر به قتل مى‌گردد، حكم قتل عمد جارى مى‌شود[4]

[1]لسان العرب، واژه «صدم»

[2] جواهر الكلام 43/ 62 ـ 63 ؛ تحرير الوسيلة 2/ 562

[3] جواهر الكلام 43/ 63 ـ 64 و 110 ؛ تحريرالوسيلة 2/ 563

[4] جواهر الكلام 43/ 65 .

صراحت تصريح

صُراخ فرياد

صرافى صرف؛ بيع

صرد

صُرَد: شير گنجشك؛ وركاك؛ پرنده‌اى با سر و منقار بزرگ كه گنجشك و پرندگان كوچك را شكار مى‌كند[1]

از آن در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.

خوردن گوشت صرد مكروه است[2] بلكه به تصريح برخى خوردن آن كراهت شديد دارد[3] ليكن برخى در كراهت آن اشكال كرده‌اند[4] برخى معاصران تنها كشتن آن را مكروه دانسته‌اند[5]

[1]لغت نامه دهخدا؛ جواهر الكلام 36/ 315 ؛ تحرير الوسيلة 2/ 156

[2] النهاية/ 578 ؛ قواعد الاحكام 3/ 327 ؛ جواهر الكلام 36/ 313 ـ 315 ؛ منهاج الصالحين (خويى) 2/ 346

[3] شرائع الاسلام 4/ 751

[4] مفاتيح الشرائع 2/ 187

[5] منهاج الصالحين (سيستانى) 3/ 293 .

صرع

صَرع: نوعى بيمارى عصبى.

صرع در لغت به معناى بر زمين افكندن و در اصطلاح پزشكى نوعى بيمارى عصبى و تناوبى است كه با تشنج، بروز اشكال در هشيارى، حركات غير ارادى و آشفتگيهاى حسى يا رفتارى همراه است. به فرد مبتلا به اين بيمارى «حمله‌اى» يا «مصروع» گويند. جهت نام گذارى اين بيمارى به صرع آن است كه بيمارى سبب مى‌شود