صدقه دادن پيش از دعا[35]گاهِ تنگدستى[36] و هنگام كاشت بذر و برداشت محصول[37] مستحب است.

آداب صدقه دهنده: دادن صدقه با دست خود، بويژه براى بيمار و التماس دعا از صدقه گيرنده[38] پنهانى دادن صدقه[39] و بوسيدن دست خود پس از دادن صدقه[40] مستحب است.

صدقه دادن از طرف كودك و نيز دستور به وى براى دادن صدقه با دست خود، بر ولىّ مستحب است[41]

مستحب است صدقه دهنده پيش از آنكه نيازمند سؤال كند، به او صدقه دهد و نيز هنگام صدقه دادن، خود را با تاريكى و مانند آن از نگاه صدقه گيرنده بپوشاند[42]

آداب صدقه گيرنده: مستحب است صدقه گيرنده به آنچه به دستش مى‌رسد قانع باشد و آن را اندك نشمارد و خدا را بر آن ستايش كند[43]

به قول برخى، درخواست صدقه در صورت عدم نياز، حرام و در صورت نياز مكروه است[44]

ساير احكام: رد كردن سائل، بويژه درشب، حتى در صورت ظنّ به نياز نداشتن وى كراهت دارد[45]

مستحب است در صورت دسترسى نداشتن به مستحق، تا زمان دسترسى به او صدقه را كنار بگذارد؛ چنان كه مستحب است در صورت بيم بر مال خويش، بعض آن را صدقه دهد[46]

مستحب مؤكد است انسان بر حسب توانمندى و تمكّن مالى، خود را متعهد كند كه هر روز يا هر هفته يا هر ماه، مقدارى معيّن از دارايى خود را انفاق كند[47]( حق معلوم).

مستحب است انسان قربانى را سه قسمت كند و يك سوم آن را صدقه دهد[48]

مستحب است حاجى پس از پايان مناسك حج به اندازه يك درهم خرما بخرد و آن را مشت مشت صدقه دهد[49]

آيا صدقه دادن افزون بر يك سوم مال در حال بيمارى منجر به مرگ صحيح است يا نه؟ مسئله اختلافى است[50]