خلع و مبارات:
از اركان طلاق خلع، پرداخت فديه توسط زوجه در ازاى دادن طلاق از سوى زوج است.
بنابر اين، طلاق خلع بدون فديه صحيح نخواهد بود( خلع). همچنين است در طلاق مبارات[7] (مبارات).
فرار عبارت است
از دور شدن ناگهانى و با شتاب از كسى يا جايى كه معمولا نتيجه احساس نا امنى، خطر
يا ترس است. از احكام آن در بابهاى صلات، جهاد، جعاله، صيد و ذباحه، غصب، شهادات،
حدود و تعزيرات سخن گفتهاند.
حكم تكليفى:
فرار به لحاظ تكليفى به واجب، حرام، مستحب، مكروه و مباح تقسيم مىشود.
واجب: دفاع در
برابر مهاجمى كه قصد عِرض يا جان انسان را كرده، واجب است و در صورت ناتوانى از
دفاع، فرار واجب است.[1]
چنانچه در جنگ
مسلمانان با كفار، تعداد دشمن بيش از دو برابر نيروى خودى، و هلاكت، ظن غالب باشد،
برخى، فرار را در صورت تأمين سلامت خود با آن، واجب دانستهاند.[2]
به تصريح برخى،
فرار از آنچه كه در آن گمان به هلاكت رسيدن مىرود، مانند ديوار در شرف ويرانى،
طاعون و حيوان درنده جايز بلكه به تصريح برخى واجب است.[3]
حرام: فرار از
ميدان جنگ در صورتى كه شمار دشمن دو برابر خودى يا كمتر از آن باشد، حرام و از
گناهان كبيره (گناه كبيره) است، مگر با هدف