از مستحبات دخول مكّه غسل است و افضل به جا آوردن آن در محل چاه ميمون يا فخ است.[5]

[1]مستند الشيعة 11/ 332

[2] المعتبر 2/ 804 ؛ غاية المراد 1/ 393 ؛ مجمع الفائدة 6/ 234 ؛ مدارك الاحكام 7/ 226 ـ 227 ؛ ذخيرة المعاد/ 583 ؛ مفاتيح الشرائع 1/ 310 ؛ كشف الغطاء 4/ 539

[3] الحدائق الناضرة 14/ 457 ؛ موسوعة الخوئى 27/ 287

[4] الحدائق الناضرة 14/ 458 ؛ مستند الشيعة 11/ 334 ؛ جواهر الكلام 18/ 120

[5] مدارك الاحكام 8/ 119 و 121 .

فخرفروشى

فخرفروشى: احساس برترى نسبت به ديگران داشتن؛ به خود مباهات و افتخار كردن.

از آن به مناسبت در باب حج و جهاد سخن گفته‌اند.

فخر فروشى از صفات مذموم و نكوهيده و در روايات از آن نكوهش شده است. در حديثى از امام باقر عليه السّلام آمده است: «تعجب از شخص متكبر فخرفروشى كه آغازش نطفه و انجامش مردارى گنديده است».[1] در حديثى ديگر از آن حضرت، فخرفروشى به نسب از اعمال جاهليت برشمرده شده است.[2]

فخرفروشى چنانچه در بردارنده توهين مؤمنى باشد، حرام است؛ چنان كه از محرمات احرام، فسوق است. برخى فخرفروشى را از مصاديق فسوق دانسته‌اند.[3]

( فسوق)

[1]الكافى (كلينى) 2/ 329

[2] وسائل الشيعة 16/ 43

[3] مناسك حج (مراجع)/ 173 .

فداء فديه

فدك

فدك: سرزمينى حاصل خيز در حجاز.

فدك از قصبه‌هاى حجاز است كه در فاصله حدود 130 كيلومترى مدينه و ده كيلومترى خيبر واقع شده است و امروزه شهر «الحائط» در اين منطقه قرار دارد.

فدك سرزمينى آباد و حاصل خيز بوده كه در صدر اسلام در اختيار يهوديان ساكن اين منطقه قرار داشت.