غسل كردن در
شبهاى فرد ماه رمضان، بويژه نيمه ماه و شبهاى 17، 19، 21، 23، 25، 27 و 29؛ همچنين
تمامى شبهاى دهه آخر مستحب است.
در شب 23 علاوه
بر غسل اول شب، غسلى ديگر در آخر شب مستحب است.[1] برخى غسل تمامى شبهاى ماه رمضان
را مستحب دانستهاند.[2]
مستحب است غسل
اول ماه رمضان در آب جارى انجام گيرد؛ چنان كه مستحب است غسلكننده سى كفآب، برسر
بريزد.[3]
وقت غسل شبهاى
ماه رمضان از اول شب تا صبح است؛ گرچه افضل به جا آوردن آن در آغاز شب است؛ بلكه
بهتر آن است كه نزديك غروب آفتاب يا مقارن آن انجام گيرد كه شب را با غسل آغاز
كرده باشد.
مستحب است غسل
شبهاى دهه آخر را بين نماز مغرب و عشا به جا آورد.[4]
غشّ به فتح «غ»
مصدر، به معناى فريب دادن و به كسر آن، اسم مصدر است.[1] غش در ضبط نخست در فقه
موضوع احكامى قرار گرفته كه در اين نوشتار بدان پرداخته مىشود.
كاربرد غشّ در
كلمات فقها همان كاربرد لغوى و عرفى آن است[2] كه به يكى از امور زير تحقق مىيابد.
پنهان كردن
جنس پستتر در جنس برتر و مرغوبتر.
پنهان كردن
چيزى كه مورد معامله نيست در كالاى مورد معامله، مانند مخلوط كردن آب با شير.
نشان دادن
وصف و ويژگى خوب در كالاى مورد معامله؛ در حالى كه واقعيت آن چيزى ديگراست، مانند
پاشيدن آب بر سبزى براى تازه نشان دادن سبزيهاى كهنه و مانده.