آيا در صورت عروض حدثِ باطل كننده وضو، بعد از غسل، غسل باطل مى‌شود و نياز به تجديد آن است يا نه؟ مسئله محل اختلاف است. برخى ميان خوابيدن و ديگر حدثها تفصيل داده و تنها خوابيدن را موجب بطلان غسل مكانى دانسته‌اند؛ ليكن مشهور قول نخست است.[4]

( غسل)

[1]العروة الوثقى 2/ 153 ؛ مدارك العروة 9/ 311

[2] كشف الالتباس/ 341 ؛ جواهر الكلام 5/ 62 ـ 65 ؛ مصباح الهدى 7/ 98 ـ 100

[3] العروة الوثقى 2/ 159

[4] كشف الالتباس/ 341 ؛ وسيلة النجاة/ 92 ؛ مصباح الهدى 7/ 130 ـ 131 ؛ منهاج الصالحين (خويى) 1/ 94 ؛ هداية العباد (گلپايگانى) 1/ 95 .

غسل مولود

غسل مولود: غسل نوزاد.

از آن در باب طهارت نام برده‌اند.

به قول مشهور[1] ـ كه بر آن ادعاى اجماع نيز شده[2]ـ غسل دادن نوزاد بر ولىّ او يا مأذون از سوى ولىّ[3] مستحب مؤكّداست.[4] برخى قائل به وجوب آن بر ولىّ شده‌اند.[5]

در غسل نوزاد، رعايت شرايط عمومى غسل، همچون نيت و ترتيب لازم است.[6]

وقت غسل مولود، هنگام ولادت نوزاد است؛[7] ليكن برخى وقت آن را تا زمانى كه عرفا غسل نوزاد صدق مى‌كند، مانند يك يا دو روز پس از ولادت، مستمر دانسته‌اند.[8]

[1]جواهر الكلام 5 / 71

[2] غنية النزوع/ 62

[3] نهاية المرام 1/ 447 ؛ الانوار اللوامع 10 قسم 2/ 272

[4] مختلف الشيعة 1/ 318

[5] الوسيلة/ 54

[6] الحدائق الناضرة 4/ 190 ؛ جواهر الكلام 5/ 72

[7] جواهر الكلام 5 / 73 و 31/ 251 [8]العروة الوثقى 2/ 157 .

غسل ميّت

غسل ميّت: غسل دادن مرده.

از غسلهاى واجب بر مكلّفان، غسل دادن انسان مرده است. از احكام آن در باب طهارت سخن گفته‌اند.

حكم تكليفى: غسل دادن ميّت با شرايطى واجب كفايى است؛ بدين معنا كه بر هر مكلفى در صورت اقدام نكردن ديگرى واجب است و با اقدام يكى، از عهده ديگران ساقط مى‌شود.[1]