در وضو، شستن روى موهاى صورت، همچون عنفقه كافى است و شستن زير موها لازم نيست.[2]

[1]لسان العرب، واژه «عنفق»

[2] المبسوط 1/ 20 ؛ الروضة البهية 1/ 324 ؛ جواهر الكلام 2/ [158]

عنقاء

عَنقاء: پرنده‌اى نا شناخته.

از نظر لغويان، عنقا پرنده‌اى ناشناخته است كه مردم در حدّ نام آن را مى‌شناسند و چيزى از ويژگيهاى آن نمى‌دانند.[1]

در بعضى روايات، عنقا از مسخ شدگان شمرده شده است[2]( مسوخ).

[1]كتاب العين، لسان العرب و مجمع البحرين، واژه «عنق»

[2] وسائل الشيعة 24/ 111 .

عنكبوت

عنكبوت: از حشرات.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات و اطعمه و اشربه نام برده‌اند.

زدودن تار عنكبوت از خانه مستحب و باقى گذاشتن آن مكروه است. در حديثى از امير مؤمنان عليه السّلام آمده است: «باقى گذاشتن تار عنكبوت در خانه فقر و تنگدستى را در پى دارد».[1]

عنكبوت از حشرات است( حشرات) كه خوردن آنها حرام مى‌باشد.[2] اين حشره از جانورانى است كه خداوند برخى خلافكاران را به صورت آن مسخ كرده است[3] (مسوخ). در روايتى آمده است: «خداوند زنى را كه همسر خود را سحر كرد، به صورت عنكبوت مسخ نمود».[4]

[1]كشف الغطاء 3/ 95 و98 ؛ وسائل الشيعة 5/ 322

[2] مستند الشيعة 15/ 104 ؛ النور الساطع 2/ 250

[3] ذكرى الشيعة 3/ 34 ؛ جواهر الكلام 36/ 196 ـ 197 ؛ الحدائق الناضرة 5/ 225

[4] وسائل الشيعة 24/ 110 .

عنكبوت؛ سوره

عنكبوت؛ سوره: بيست و نهمين سوره قرآن كريم.

از آن در باب صلات نام برده‌اند.