عمل دو گونه است: عمل جوارحى كه با اعضاى بدن انجام مى‌شود، مانند نماز و روزه و عمل جوانحى كه منشأ آن روح و قلب آدمى است، مانند نيّت، عقيده و حب و بغض.[3] از آن در همه ابواب فقه سخن گفته‌اند.

حكم تكليفى: عمل موضوع احكام تكليفى پنج گانه است. عملى كه شارع مقدس آن را به گونه حتم و الزام از مكلّف خواسته است، عمل واجب و عملى كه شارع آن را محبوب و مطلوب معرفى كرده، اما به گونه حتم و الزام نخواسته است، عمل مستحب، و عملى كه شارع ترك آن را به گونه حتم و الزام خواسته است، حرام، و عملى كه ترك آن را بدون الزام خواسته است، عمل مكروه، و عملى كه شارع، مكلّف را ميان انجام دادن و ترك مخيّر كرده، عمل مباح است( تكليف).

ثواب و عقاب: خداوند بر اعمالى كه مكلّف انجام مى‌دهد، پاداش و جزا مى‌دهد؛ بر طاعتها، پاداش نيك و ثواب تفضل مى‌كند( ثواب) و بر معاصى و گناهان كيفر و عذاب مى‌دهد، مگر آنكه گناهكار از گناه خويش توبه كند و يا عفو و بخشش الهى شامل او شود(عقوبت).

حكم وضعى: عمل به لحاظ حكم وضعى به صحّت ( صحّت) و فساد ( فساد) متصف مى‌شود( حكم وضعى).

عمل و عقود: برخى عقود بر پايه عمل بنا شده‌اند، مانند اجاره بر اعمال ( اجاره)، مضاربه( مضاربه)، مساقات ( مساقات) و مزارعه (مزارعه). در اين نوع عقود، عمل از اركان آن به شمار مى‌رود.

( عمل صالح)

[1]المفردات (راغب)، واژه «عمل»

[2] اقرب الموارد، واژه «عمل»

[3] مدارك العروة 4/ 386 .

عمل اِستفتاح عمل امّ داوود

عمل امّ داوود

عمل امّ داوود] = عمل اِستفتاح]: اعمالى ويژه در نيمه ماه رجب.

امّ داوود، مادر داوود بن حسن مثنّى، فرزند امام حسن مجتبى عليه السّلام است.