[1]مسالك الافهام 2/ 493

[2] 493 ؛ جواهر الكلام 20/ 441

[3] مسالك الافهام 2/ 497

[4] مستند الشيعة 11/ 159 ؛ المعتمد فى شرح المناسك 3/ 198 ـ 199

[5] مسالك الافهام 2/ 497 ـ 498 ؛ رسائل آل طوق 2/ 171 ؛ جواهر الكلام 20/ 449 ـ 450 ؛ العروة الوثقى 4/ 598 6 كتاب الحج (شاهرودى) 2/ 147 ـ 151

[7] العروة الوثقى 4/ 598 .

عمرة الاسلام

عمرة الاسلام: عمره واجب به اصل شرع.

مقابل آن عمره مستحب و عمره‌اى كه با نذر و امثال آن واجب مى‌شود، قرار دارد.[1]

عمرة الاسلام، همچون حَجَّةُ الاسلام بر هر مكلّفى در طول عمر با دارا بودن شرايط يك بار واجب مى‌شود(عمره).

عمرة واجب براى كسانى كه وظيفه شان حج تمتّع است، به قول مشهور، عبارت است از عمره تمتّع( عمره تمتّع) كه همراه حج تمتّع انجام مى‌گيرد و براى كسانى كه وظيفه آنان حج قِران( حج قران) يا اِفراد( حج افراد) مى‌باشد، عمره مفرده( عمره مفرده) است.[2]

[1]جواهرالكلام 18/ 77

[2] براهين الحج 3/ 269 .

عمره اِفراد عمره مفرده

عمره تحلّل

عمره تحلّل [= عمره فوات]: عمره موجب خروج از احرام حج يا عمره تمتّع.

از احكام آن در باب حج سخن گفته‌اند.

چنانچه حاجى پس از احرام بستن، به سببى چون عدم درك وقوف اختيارى و اضطرارى عرفه و مشعر نتواند حج خود را به انجام رساند، به جا آوردن افعال آن از او ساقط مى‌شود و بايد با گزاردن عمره از احرام خارج گردد. اين عمره از اين جهت كه موجب خروج از احرام و حلال شدن محرّمات ناشى از احرام مى‌شود، عمره تحلّل و از اين جهت كه به سبب فوت حج يا عمره تمتّع واجب گرديده، عمره فوات ناميده شده است.[1]

از اعمال عمره مفرده به قول مشهور، طواف نسا( طواف نساء) است؛ ليكن به قول برخى در عمره تحلّل طواف نسا نيست؛ هرچند احتياط در به جا آوردن آن است.[2] مفاد كلمات برخى وجوب به جا آوردن آن است.[3]