اهل سنّت همه احاديث فراهم آمده در كتب ياد شده را صحيح مى‌دانند؛ با اين حال دو كتاب صحيح مسلم و بخارى نزد آنان جايگاه ممتاز و برترى دارند؛ بدين جهت بر اين دو كتاب عنوان «صحيحين» اطلاق كرده‌اند[1]

برخى به جاى سنن ابن ماجه، سنن دارمى (م 255 ه . ق) و برخى ديگر «موطأ» مالك (م 179 ه . ق) را جايگزين آن كرده‌اند[2]

عنوان ياد شده به مناسبت در برخى ابواب فقهى مانند تجارت آمده است.

نگهدارى كتابهاى گمراه كننده ـ جز به جهت غرض صحيح، همچون رد و ابطال مطالب آن ـ حرام است( كتب ضلال). از مصاديق اين نوع كتابها، كتابهاى حديثى است كه احاديث آنها ساختگى و دروغ باشد. برخى گفته‌اند: كتب حديثى كه احتمال صدور احاديث آنها از معصوم عليه السّلام مى‌رود، مانند صحاح ستّه، مشمول اين حكم نمى‌شود و نگهدارى آنها جايز است؛ جز آن دسته از احاديث موجود در اين كتابها كه ساختگى بودن آنها قطعى است[3]

[1]اضواء على الصحيحين/ 58 ـ 59 ؛ ادوار فقه و كيفيت بيان آن/ 71 ـ 97

[2] عمدة عيون الصحاح الاخبار/ 22 ؛ نفحات الازهار 13/ 395 و 16/ 293

[3] مجمع الفائدة 8/ 75 ؛ مفتاح الكرامة 8/ 109 ـ 110 .

صحارى

صُحارى: منسوب به صُحار؛ محلى در يمن.

از آن به مناسبت در باب طهارت نام برده‌اند.

بنابر آنچه در روايات آمده است، پيامبر اكرم صلّى اللّه‌ عليه و آله در دو جامه صحارى و يك پارچه سرتاسرى (بُرد) كفن شدند[1] صحارى روستايى در يمن و اين جامه‌ها منسوب به آنجا است. برخى صُحار را مكانى در عمان دانسته‌اند[2]

برخى گفته‌اند: به علت نزديكى عمان به يمن، يمن بر آن اطلاق شده است[3]

[1]الكافى (كلينى) 3 / 143 ؛ وسائل الشيعة 3 / 7

[3] لسان العرب، واژه «صحر» ؛ ذكرى الشيعة 1/ 366

[3] لوامع صاحبقرانى 2/ 277.

صحّت

صحّت: تماميّت/ سلامت از عيب و بيمارى ( سلامتى).

در لغت، صحّت مقابل بيمارى و