اهل سنّت همه
احاديث فراهم آمده در كتب ياد شده را صحيح مىدانند؛ با اين حال دو كتاب صحيح مسلم
و بخارى نزد آنان جايگاه ممتاز و برترى دارند؛ بدين جهت بر اين دو كتاب عنوان «صحيحين»
اطلاق كردهاند[1]
برخى به جاى
سنن ابن ماجه، سنن دارمى (م 255 ه . ق) و برخى ديگر «موطأ» مالك (م 179 ه . ق) را
جايگزين آن كردهاند[2]
عنوان ياد شده
به مناسبت در برخى ابواب فقهى مانند تجارت آمده است.
نگهدارى
كتابهاى گمراه كننده ـ جز به جهت غرض صحيح، همچون رد و ابطال مطالب آن ـ حرام است(
كتب ضلال). از مصاديق اين نوع كتابها، كتابهاى حديثى است كه احاديث آنها ساختگى و
دروغ باشد. برخى گفتهاند: كتب حديثى كه احتمال صدور احاديث آنها از معصوم عليه
السّلام مىرود، مانند صحاح ستّه، مشمول اين حكم نمىشود و نگهدارى آنها جايز است؛
جز آن دسته از احاديث موجود در اين كتابها كه ساختگى بودن آنها قطعى است[3]
[1]اضواء على الصحيحين/ 58 ـ 59 ؛ ادوار فقه و كيفيت بيان
آن/ 71 ـ 97
[3] مجمع الفائدة 8/ 75 ؛ مفتاح
الكرامة 8/ 109 ـ 110 .
صحارى
صُحارى: منسوب به صُحار؛ محلى در يمن.
از آن به
مناسبت در باب طهارت نام بردهاند.
بنابر آنچه در
روايات آمده است، پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله در دو جامه صحارى و يك پارچه
سرتاسرى (بُرد) كفن شدند[1] صحارى روستايى در يمن و اين جامهها منسوب به آنجا است.
برخى صُحار را مكانى در عمان دانستهاند[2]
برخى گفتهاند: به علت نزديكى عمان به يمن، يمن بر آن اطلاق
شده است[3]